Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Плюхацца некаторы час. Не любіў Косцік мыцца. А цяпер так бы паплюхаўся ў гарачай вадзе з мылам, так бы паплюхаўся.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́дзель
(ням. Pudel, ад pudeln = плюхацца ў вадзе)
парода пакаёва-дэкаратыўных сабак з доўгай кучаравай шэрсцю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
расплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. Плюхаючыся, праліцца праз край, разліцца. У Зосі задрыжалі рукі. Вада са шклянкі расплюхалася на падлогу.Хомчанка.
2.Разм. Пачаць моцна плюхацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
paddle3[ˈpædl]v.плю́хацца (у вадзе);
The children were paddling in the water. Дзеці плюхаліся ў вадзе.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
цялёпкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Хадзіць, шлёпаць па вадзе, гразі і пад.; плюхацца. Спачатку Міколка з бацькам з таптухай цялёпкаліся, а потым узяліся рукамі плотак лавіць паміж карчоў.Лынькоў.
2. Тое, што і целяпацца. На абцасе аднаго з іх [ботаў] цялёпкалася дрэнна прыбітая паўсцёртая падкоўка.Капусцін.
3.Плюхацца, боўтацца ў вадзе. Мінаю .. хаткі Шушанскага, спакойную Шуш, дзе весела цялёпкаюцца дзеці, .. і трапляю на востраў, дзе любіў адпачываць Ленін.Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
plánschen
viразм.плю́хацца (у вадзе); плю́хаць па вадзе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бо́ўтацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Плюхацца з аднаго боку ў другі (пра вадкасць у пасудзіне).
Боўтаецца вада ў біклазе.
2. Рухацца ў вадзе ў розных напрамках.
Б. ў рэчцы.
3. Шукаць што-н. у якой-н. вадкасці, страве лыжкай ці чым-н. іншым.
Б. лыжкай у місцы.
|| наз.бо́ўтанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
pánschen
1.
vt падме́шваць, разбаўля́ць
2.
vi плёскацца, плю́хацца (у вадзе)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плёскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Плюхацца. Бліскучаю сталёваю стужкаю ззяе Прыпяць, і толькі ў глыбозных чорных бухтах яе плёскаюцца самы, узнімаючы срэбныя кругі-абручы.Колас.Хлапчук радасна плёскаўся ў начоўках і смяяўся.Шамякін.Вада ў вёдрах зазыбалася і пачала плёскацца цераз краі.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)