◎ Каркю́шкі ’кавалак бервяна’ (Крачк.). Мабыць, недакладная дэфініцыя: слова мае форму Pluralia tantum і эліест, які не адлюстроўвае гэту множнасць. Хутчэй за ўсё насілкі, г. зн. парныя палкі, якія кладуцца па плечы тых, хто нясе. Параўн. укр. коркиші ’плечы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shoulders

пле́чы pl. (ча́стка це́ла й во́праткі)

wide in shoulders — шы́ракапле́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

humerus

[ˈhju:mərəs]

n., pl. -eri [-əraɪ]

1) плечава́я косьць

2) плячо́ n., pl. пле́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

спи́нка в разн. знач. спі́нка, -кі ж.; пле́чкі, -чак ед. нет; портн. пле́чы, род. плячэ́й мн.;

спи́нка ребёнка спі́нка (пле́чкі) дзіця́ці;

спи́нка кре́сла спі́нка крэ́сла;

вы́кроить спи́нку портн. вы́краіць спі́нку (пле́чы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Плечаве́нь ’дужы, з шырокімі плячамі мужчына’. Ад плячо/плечы (гл.) і суф. ‑ав‑ень (Сцяцко, Афікс. наз., 143).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нахіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Наспех накінуць, апрануць на сябе што-н.

Н. паліто на плечы.

2. Нахіліць да зямлі (разм.).

Сядзе пчала на кветачку, нахіне яе да зямлі.

|| незак. нахіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Ке́пель ’плечы’ (Сцяшк. Сл.), ’загрывак, патыліца, карак’ (Нар. лекс., Жыв. сл.). Запазычанне з літ. kepalas ’спіна, горб’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 134).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shoulder​2 [ˈʃəʊldə] v.

1. узва́льваць на пле́чы; браць на сябе́ (адказнасць, працу і да т.п.)

2. адштурхо́ўваць убо́к;

shoulder one’s way праціска́цца, прапі́хвацца (плячыма)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

накі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак., што.

1. Кінуўшы наверх, прыкрыць, накрыць каго-, што-н.

Н. на плечы хустку.

2. Тое, што і набавіць (разм.).

Н. некалькі тысяч.

|| незак. накіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і накі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| прым. накідны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Штурхаючы, падштурхваючы, прымушаць ісці або перамяшчаць у якім-н. напрамку.

П. каго-н. у плечы.

П. тачку.

2. перан., каго і кім. Абыходзіцца з кім-н. зняважліва, распараджацца кім-н.

Усякі тут будзе п. мяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)