bary

мн. плечы;

wziąć na swoje bary — узяць (узваліць) на сябе (на свае плечы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разрезно́й разразны́;

разрезно́й нож разразны́ нож;

разрезна́я спи́нка пальто́ разразны́я пле́чы паліто́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БА́РМІЦА,

дэталь засцерагальнага ўзбраення сярэдневяковага воіна 12—17 ст. Мела выгляд кальчужнага палатна-прывескі, якое прымацоўвалася да шлема-шышака або місюркі (разнавіднасць шлема). Барміца прыкрывала патыліцу, шыю, вушы, плечы і лапаткі воіна ад удараў халоднай зброяй.

т. 2, с. 310

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Накрыць, ахінуць.

А. плечы цёплай коўдрай.

2. перан. Пакрыць, агарнуць.

Жыта маладое поле ўсё акрыла.

Шэры туман акрыў лугавіну.

|| незак. акрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Каркю́шкі ’кавалак бервяна’ (Крачк.). Мабыць, недакладная дэфініцыя: слова мае форму Pluralia tantum і эліест, які не адлюстроўвае гэту множнасць. Хутчэй за ўсё насілкі, г. зн. парныя палкі, якія кладуцца па плечы тых, хто нясе. Параўн. укр. коркиші ’плечы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мафо́рый

(гр. maphorion)

шырокая хустка, якая прыкрывае галаву і плечы Багародзіцы на праваслаўных іконах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

shoulders

пле́чы pl. (ча́стка це́ла й во́праткі)

wide in shoulders — шы́ракапле́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

humerus

[ˈhju:mərəs]

n., pl. -eri [-əraɪ]

1) плечава́я косьць

2) плячо́ n., pl. пле́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спи́нка в разн. знач. спі́нка, -кі ж.; пле́чкі, -чак ед. нет; портн. пле́чы, род. плячэ́й мн.;

спи́нка ребёнка спі́нка (пле́чкі) дзіця́ці;

спи́нка кре́сла спі́нка крэ́сла;

вы́кроить спи́нку портн. вы́краіць спі́нку (пле́чы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плечаве́нь ’дужы, з шырокімі плячамі мужчына’. Ад плячо/плечы (гл.) і суф. ‑ав‑ень (Сцяцко, Афікс. наз., 143).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)