dam​1 [dæm] n. запру́да; плаці́на; да́мба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вадазлі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадазліва. Вадазліўная плаціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плоти́на плаці́на, -ны ж.; (запруда) гаць, род. га́ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dike [daɪk] n.

1. роў, кана́ва

2. да́мба, плаці́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

platyna

ж. плаціна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

звужэ́нне, ‑я, н.

Звужанае, вузкае месца. — Падунскае звужэнне, — растлумачыў Ставу. — Там будзе плаціна. А вышэй — парогі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да шліху. Шліхавы аналіз. // Які з’яўляецца шліхам. Шліхавое золата. Шліхавая плаціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намыўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Нанесены цячэннем. Намыўны бераг.

2. Створаны шляхам намыву машынай. Намыўная плаціна.

3. Здабыты шляхам прамывання. Намыўное золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jaz, ~u

м. плаціна, запруда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плацінаты́пія

(ад плаціна + -тыпія)

спосаб фатаграфавання на солях плаціны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)