rearrange [ˌri:əˈreɪndʒ] v. перастаўля́ць, перасо́ўваць (у розных знач.);

Let’s rearrange the furniture. Давайце пераставім мэблю;

Let’s rearrange the party for Saturday. Давайце перанясём вечарыну на суботу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

передвига́ть несов.

1. перасо́ўваць; (переставлять) перастаўля́ць;

передвига́ть стол перасо́ўваць стол;

передвига́ть дом перасо́ўваць дом;

передвига́ть ме́бель перастаўля́ць мэ́блю;

2. (перемещать) перамяшча́ць;

передвига́ть войска́ перамяшча́ць во́йскі;

3. перен. (на другую работу) пераво́дзіць;

4. перен., разг. (сроки) перано́сіць;

передвига́ть сро́ки выполне́ния рабо́ты перано́сіць тэ́рміны выкана́ння рабо́ты;

◊

е́ле но́ги передвига́ет ледзь но́гі перастаўля́е;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verstéllen

1.

vt

1) перасо́ўваць, перастаўля́ць

2) загаро́джваць, застаўля́ць

3) змяня́ць (голас, почырк)

2.

(sich)

прыкі́двацца, удава́ць з сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

remove [rɪˈmu:v] v. (from)

1. выно́сіць; прыма́ць; перастаўля́ць;

Reference books should not be removed from the library. Даведнікі нельга выносіць з бібліятэкі.

2. здыма́ць, зніма́ць;

He removed his hat and gloves. Ён зняў капялюш і пальчаткі.

3. зніма́ць (з пасады)

4. пераязджа́ць, мяня́ць кватэ́ру

5. пазбаўля́цца (ад чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

creep​2 [kri:p] v. (crept)

1. (up) падкра́двацца, падкрада́цца; непрыкме́тна надыхо́дзіць/набліжа́цца (пра час, узрост)

2. по́ўзаць, паўзці́

3. ле́дзьве но́гі перастаўля́ць (пра старых і хворых)

4. сла́цца, ві́цца (пра расліны)

5. infml по́ўзаць, рабале́пстваваць, нізкапакло́ннічаць;

creep into smb.’s favour уце́рціся ў не́чую ла́ску

6. адчу́ць мура́шкі па це́ле; скалану́цца, здрыгану́цца, задрыжа́ць (ад страху, агіды)

creep in [ˌkri:pˈɪn] phr. v. упаўза́ць; пракра́двацца, пракрада́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shuffle

[ˈʃʌfəl]

1.

v.i.

1) шо́ргаць нага́мі

2) ледзь цяга́ць (но́гі)

3) тасава́ць (ка́рты)

4) со́ўгаць, пераклада́ць, перастаўля́ць

to shuffle a stack of papers — пераклада́ць стос папе́ры зь ме́сца на ме́сца

5) віля́ць, хітры́ць

2.

n.

1) шо́рганьне (нага́мі); цяга́ньне (ног)

2) та́нец з шо́рганьнем ног

3) тасава́ньне (ка́ртаў)

4) віля́ньне; падтасо́ўка (фа́ктаў)

•

- shuffle off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

versétzen

1.

vt

1) перастаўля́ць, перамяшча́ць

2) пераса́джваць (дрэвы)

3) пераво́дзіць (вучняў у іншы клас)

4) перамяшча́ць (па службе)

5) закла́дваць (у ламбардзе)

6) нано́сіць (удар)

7) прыво́дзіць (у захапленне)

2.

(sich):

sich in j-s Láge ~ — увахо́дзіць у чыё-н. стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ледзь, прысл. і злучн.

1. прысл. Чуць, злёгку, нямнога. Ледзь жывы. Ледзь прабіваецца святло. Ледзь чутна. □ Каміны ледзь выглядалі з віхрастай саломы на стрэхах. Чорны. З ледзь улоўным слыху шорахам падала з дрэў пажоўклае лісце. М. Ткачоў.

2. прысл. Разм. Насілу, з вялікімі цяжкасцямі; ледзьве. Праваднік прыкметна прыбавіў кроку, мы ледзь паспявалі за ім. Анісаў. Лодка ледзь прадзіралася цераз гушчэчу зеляніны. Лобан.

3. прысл. (у спалучэнні з адмоўем). Амаль, чуць не. Госці склалі свае рэчы на падлозе, заняўшы імі ледзь не палову пакоя. Корбан. Зблізу, ледзь не з-пад ног, раптам, як стрэл, вырваўся пагрозны свіст. Мележ.

4. злучн. часавы. Ужываецца ў складаназалежных сказах з даданымі часу пры імгненнай змене падзей. Ледзь бліснула такая думка, і .. [Лялькевіч] увесь скалануўся, пачырванеў. Шамякін. / У спалучэнні з масавым злучнікам «толькі». Ледзь толькі вадзіцель марудна .. выпаўз з люка, Нолышаў паставіў яго ў струнку, сказаў ад сэрца некалькі сярдзітых слоў. Мележ.

•••

Ледзь вынесці ногі гл. вынесці.

Ледзь дацягнуць ногі гл. дацягнуць.

Ледзь дыхаць гл. дыхаць.

Ледзь ногі носяць гл. нага.

Ледзь ногі цягаць (валачы, перастаўляць) гл. цягаць.

Ледзь трымацца на нагах гл. трымацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umstellen

I úmstellen

1.

vt

1) перастаўля́ць

2) (auf a) перабудо́ўваць, пераключа́ць, пераво́дзіць (завод на вытворчасць іншай прадукцыі)

2.

(sich)

(auf A) перабудо́ўвацца, пераключа́цца (на што-н.); прыстасо́ўвацца (да чаго-н.)

II umstéllen

vt ачапля́ць, а(б)кружа́ць (каго-н., што-н.), рабі́ць абла́ву

von Hass umstéllt sein — быць у няна́вісці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Тое, што і цягнуць (у 1, 2, 5, 6, 8, 10 і 13 знач.) з той розніцай, што цягаць абазначае шматразовае дзеянне, якое адбываецца ў розныя часы і ў розных напрамках. Самае страшнае — смерць Казачэнкі, начальніка штаба, які цягаў з сабой сумку з дакументамі. Навуменка. [Ілья:] — Сёння рыбка павінна здорава брацца. Толькі паспяваў цягаць. Васілёнак. Аліку, відаць, было весела, бо ён з захапленнем цягаў за вяровачку свой сіненькі грузавік. Арабей. Малое такое, што ні яго дома пакінуць, ні яго з сабою цягаць. Крапіва. Дарэмна здалёку Паўнюткія вёдры цягала [маці], Той камень у спёку Вадой і слязьмі палівала. Куляшоў. / у перан. ужыв. Цяпер і ён такі ж прапашчы, Ланцуг жыцця цягае ледзь. Жылка.

2. Красці. [Дзямід:] — Ліса яшчэ часам малых парасят цягае. В. Вольскі. — Прыкусі язык! — крыкнуў.. [Сяўрук] на Хвядосіху. — Ты думаеш, што як пры немцах тут усё валакла, цягала, дык і цяпер... Кулакоўскі.

3. Насіць доўгі час (адзенне). Тое, што маці берагла на свята, Дар’я пачала цягаць штодня. Паслядовіч. — Не пужайце вельмі, не баімся! — злавалася Каця [на брыгадзіра]. — Апошняе зімовае паліто на работу цягаю — ніхто не бачыць. Мыслівец.

4. Тузаць за што‑н. Абапёршыся плячом на сцяну, стаяла Каця, .. якую Рыгор не раз цягаў за косы. Ваданосаў. Віктар успомніў, як прыйшоў да іх Адам і пачаў цягаць Паўла за вушы. Гроднеў. Здаецца, зусім нядаўна ён [Міша] з іншымі малышамі цягаў ноччу за гэты дрот, адводзіў увагу гаспадара і сабакі ад таго месца, дзе іншыя хлопцы абіралі яблыкі. Карпюк.

5. Валачы па зямлі. Цягаць хустку па зямлі. □ Віцю, разведчыка, эсэсаўцы прывязалі да хваста каня і цягалі па бруку вуліц. Брыль.

•••

Ледзь ногі цягаць (цягнуць, валачы, перастаўляць) — а) з цяжкасцю ісці; б) пра старога, слабага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)