перасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; м.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасоўваць — перасунуць.

2. Перасовачная бібліятэка, кінаўстаноўка, выстаўка і пад. Пабачыўшы на экране першы кінафільм, .. [Сніцарэнка] цвёрда вырашыў стаць акцёрам кіно. І якой было радасцю, калі ў вёску прыязджала доўгачаканая перасоўка. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

displace

[dɪsˈpleɪs]

v.

1) выціска́ць, займа́ць ме́сца каго́-чаго́

2) здыма́ць, звальня́ць

3) перамяшча́ць, перасо́ўваць

displaced persons — пераме́шчаныя асо́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

szurać

незак. перасоўваць з шумам; шоргаць, шаркаць;

szurać nogami — шоргаць (шаркаць) нагамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прамава́ць 1 ’надаваць, узводзіць у вышэйшую (духоўную) ступень’ (Нас.). Праз польск. promować ’пераводзіць у наступны клас; прысвойваць вучоную ступень і пад.’ < лац. promovere ’перасоўваць, рухаць наперад’ (гл. Банькоўскі, 2, 783).

Прамава́ць 2, прамова́ты ’лаяць, сварыцца’ (горк., бяроз., Шатал.). З польск. przemawiać (się) ’папікаць адзін аднаго, спрачацца, лаяцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verrücken

vt перасо́ўваць, зруша́ць

j-m den Kopf ~ — затлумі́ць каму́-н. галаву́; збіць каго́-н. з тро́пу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

манеўрава́ць

(фр. manoeuvrer)

1) рабіць перамяшчэнні ў баявой абстаноўцы, на чыгуначнай станцыі і інш.;

2) лавіруючы, абыходзіць перашкоду (напр. м. аўтамашынай);

3) перан. дзейнічаць так, каб ашукаць, перахітрыць каго-н.;

4) перасоўваць, пераразмяркоўваць што-н. для лепшага выкарыстання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кра́таць

1. (рухаць, варушыць) bewégen vt, in Bewégung setzen; schíeben* vt; verrücken vt, verschíeben* vt (перасоўваць); vórwärts schíeben*;

2. (варушыць) bewégen vt, rühren vt, wénden vt (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przesuwać

незак.

1. прасоўваць; перасоўваць; перамяшчаць;

2. пераводзіць;

przesuwać zegarek do przodu (tyłu) — пераводзіць гадзіннік наперад (назад)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verstéllen

1.

vt

1) перасо́ўваць, перастаўля́ць

2) загаро́джваць, застаўля́ць

3) змяня́ць (голас, почырк)

2.

(sich)

прыкі́двацца, удава́ць з сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

воро́чать несов.

1. (переворачивать) варо́чаць, пераваро́чваць; (передвигать) перако́чваць, перасо́ўваць;

2. (вертеть) круці́ць; (вращать) круці́ць; (страницы и т. п.) гарта́ць, пераго́ртваць;

3. перен., разг. (распоряжаться) варо́чаць, ару́даваць;

воро́чать дела́ми варо́чаць спра́вамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)