Membráne

f -, -n тэх. мембра́на; перапо́нка, пласці́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бараба́нны в разн. знач. бараба́нный;

○ ~нная перапо́нка — анат. бараба́нная перепо́нка;

◊ шку́ра ~нная — шку́ра бараба́нная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́вальны тс. спарт. Schwímm-; schwímmend;

пла́вальная перапо́нка анат. Schwímmhaut f -, -häute

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

membrane

[ˈmembreɪn]

n.

1) мэмбра́на, перапо́нка, плява́ f.

2) абало́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гіменаптэ́ры

(ад гр. hymen = плеўка, перапонка + -птэр)

перапончатакрылыя насякомыя (восы, пчолы, мурашкі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паляту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

Жывёліна атрада грызуноў, падобная на вавёрку, пярэднія ногі якой злучаны з заднімі шырокай лятальнай перапонкай. У палятухі — «сваячкі» вавёркі — паміж пярэдняй і задняй лапамі ўтварылася перапонка, якая дапамагае ёй пералятаць з дрэва на дрэва. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bębenkowy

bębenkow|y

барабанны;

błona ~a анат. барабанная перапонка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мембра́на

(лац. membrana = перапонка)

l) тонкая абалонка, перапонка ў арганізме; тонкая пагранічная структура, размешчаная на паверхні клетак і ўнутрыклетачных часцінак;

2) тонкая металічная пласцінка, здольная вагацца; выкарыстоўваецца для ператварэння электрычных або механічных ваганняў у гукавыя (напр. м. тэлефона, м. радыёпрыёмніка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Trómmelfell

n -(e)s, -e

1) ску́ра на бараба́не

2) анат. бараба́нная перапо́нка [мембра́на]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пле́ўка, ‑і, ДМ плеўцы; Р мн. плевак; ж.

1. Скурка, якая ўтвараецца на паверхні нерухомай вадкасці. Цяпер сажалка пакрыта зялёнай плеўкай. Бядуля.

2. Перапонка. Пальцы задніх ног [у баброў] злучаны плеўкай, як у гусей. Маўр.

3. Тонкі пласт чаго‑н. Дождж закапаў часцей, хутка светлыя вадзяныя ніткі пацягнуліся ад хмары на зямлю, услалі яе тонкаю плеўкай туману. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)