вы́казаць, -кажу, -кажаш, -кажа; -кажы; -казаны; зак., што.

1. Перадаць словамі.

В. сваю думку.

В. пажаданне.

2. Выявіць, выкрыць тое, што павінна было ўтойвацца ад іншых.

В. сваё хваляванне.

3. Перадаць словамі свае адносіны да каго-, чаго-н.

В. падзяку.

В. спачуванне.

|| незак. выка́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выка́званне, -я, н. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пералга́ць

‘перадаць што-небудзь з памылкамі і скажэннямі; абысці каго-небудзь у хлусні (пералгаць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пералгу́ пералжо́м
2-я ас. пералжэ́ш пералжаце́
3-я ас. пералжэ́ пералгу́ць
Прошлы час
м. пералга́ў пералга́лі
ж. пералга́ла
н. пералга́ла
Загадны лад
2-я ас. пералжы́ пералжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пералга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

wordless [ˈwɜ:dləs] adj. fml or lit. маўклі́вы, бязмо́ўны;

wordless grief маўклі́вае го́ра; го́ра, яко́е не перада́ць сло́вамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

doręczyć

зак. падаць; перадаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце.

Незак. да перадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапасава́ць

‘падчас гульні перадаць каму-небудзь што-небудзь (мяч, шайбу і пад.) і без прамога дапаўнення (на каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапасу́ю перапасу́ем
2-я ас. перапасу́еш перапасу́еце
3-я ас. перапасу́е перапасу́юць
Прошлы час
м. перапасава́ў перапасава́лі
ж. перапасава́ла
н. перапасава́ла
Загадны лад
2-я ас. перапасу́й перапасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перапасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наперадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак., чаго.

Разм.

1. Перадаць, уручыць значную колькасць чаго‑н. Наперадаваць падарункаў.

2. Неаднаразова перадаць, перадавіць чаго‑н. Наперадаваць лішніх грошай пры разліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

1. Унесці (уносіць) дэпазіт.

2. Перадаць (перадаваць) на захаванне.

Д. навуковую працу.

|| наз. дэпані́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампетэ́нтны, -ая, -ае.

1. Дасведчаны, аўтарытэтны ў якой-н. галіне.

К. спецыяліст.

Кампетэнтная думка.

2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы.

Перадаць дакументы ў кампетэнтную арганізацыю.

|| наз. кампетэ́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перыфразава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Выкласці, перадаць што‑н. перыфразамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)