выража́ться

1. выяўля́цца;

2. (говорить) выка́звацца, гавары́ць, выража́цца;

3. (ругаться) прост., обл. ла́яцца;

4. страд. выяўля́цца; пака́звацца; перадава́цца; адлюстро́ўвацца; выка́звацца; выража́цца; см. выража́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сообща́ться

1. (передаваться — о качестве, свойстве) перадава́цца;

2. (соединяться, иметь сообщение между собой) злуча́цца;

Москва́-река́ сообща́ется с Во́лгой Масква́-рака́ злуча́ецца з Во́лгай;

3. (находиться в общении) падтры́мліваць су́вязь (зно́сіны);

они́ сообща́ются друг с дру́гом пи́сьмами яны́ падтры́мліваюць су́вязь (зно́сіны) адно́ з адны́м ліста́мі;

4. страд. паведамля́цца; перадава́цца; надава́цца; см. сообща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Варлаво́кі ’чалавек з вялікімі вачамі наверсе’ (полац., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), варлаво́кій ’касавокі’ (Грыг.). Ужо Грыгаровіч (там жа) параўноўваў з чэш. vrlooký ’блізарукі’ (адкуль?). Параўн. укр. вирлоо́кий ’лупаты’, вирла́тий (пра вочы) ’тс’, вирла́ч ’тс’. Магчыма, ад *vьrlo ’рычаг, дышаль’ (параўн. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 131), так Рудніцкі (395). Паняцце «вірлавокі» можа перадавацца словамі са значэннем ’рычаг, дышаль і да т. п.’ Параўн. яшчэ чэш. bidlovojký (ад bidlo ’рычаг’). Сюды ж і верлаво́кі ’лупаты, касавокі’ (Др.-Падб., Гарэц., Нас., Лысенка, ССП), рус. дыял. (смал.) Варлео́ка ’аднавокая казачная істота’, варлео́кий ’аднавокі’. Іншую этымалогію ўсёй групы слоў прапанавала Куркіна (Этимология, 1970, 101).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

descend

[dɪˈsend]

v.i.

1) зыхо́дзіць, спушча́цца, спуска́цца

He descended in a parachute — Ён спусьці́ўся на парашу́це

2) напада́ць, наско́кваць, накіда́цца

3) перадава́цца ў спа́дчыне

4) пахо́дзіць

5) зьніжа́цца, апуска́цца (да ні́зкага ўчы́нку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

отпи́сываться

1. (отчисляться, уничтожать свою приписку к чему-л.) адпі́свацца;

2. (отделываться письмами, письменными сообщениями) разг. адпі́свацца; см. отписа́ться;

3. страд. апі́свацца; пераво́дзіцца, перадава́цца; см. отпи́сывать 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

быль, ‑і, ж.

1. Тое, што сапраўды было, адбывалася, у адрозненне ад выдумкі, небыліцы. [Нікодым:] — Тут, чалавеча, так перамешана быль з небыліцай, што цяжка адрозніць, дзе праўда, а дзе творчая фантазія расказчыкаў. Машара.

2. Расказ, апавяданне аб праўдзівым здарэнні. Круглы год шумяць над Юркавай магілай высокія клёны. З пакалення ў пакаленне будзе перадавацца быль пра яго кароткае, але яркае жыццё. Курто. І зноў палілася старая быль пра камень: — Гэта было даўно, яшчэ пры паншчыне. Пестрак. Быль як смала, а небыліца як вадзіца. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́цца, ‑аецца; незак.

1. Гучаць, перадавацца пры чытанні (пра літары). У польскай мове спалучэнні літар «sz» чытаецца як «ш».

2. безас. Пра наяўнасць жадання ці магчымасці чытаць. [Шура] абы што гаварыла з Зосяю, гартала газету, нібы прабавала чытаць, але ёй не чыталася. Крапіва.

3. Паддавацца чытанню; быць чытабельным. З цікавасцю чытаюцца старонкі і аб арганізацыі і ўмовах працы «Звязды» ў падполлі. «Полымя».

4. перан. Распазнавацца, угадвацца па якіх‑н. прыкметах. У .. [карцінах] чыталася эпоха і лёс народа, як у Рэпіна, Сурыкава ці Сярова; або хвалявала да болю знаёмая і толькі цяпер убачаная спрадвечная краса нашай прыроды, як у Левітана. Скрыган.

5. Зал. да чытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекла́дываться страд.

1. пераклада́цца, перакла́двацца;

2. пераклада́цца, перакла́двацца;

3. пераклада́цца, перакла́двацца;

4. пераклада́цца, перакла́двацца;

5. пераклада́цца, перакла́двацца;

6. перадава́цца; см. перекла́дывать 1—6;

7. пераклада́цца;

8. уст. пераклада́цца;

9. уст. перапрага́цца; см. перекла́дывать 8—10.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

propagate

[ˈprɑ:pəgeɪt]

1.

v.i.

1) радзі́ць пато́мства

2) размнажа́цца

Trees propagate themselves by seeds — Дрэ́вы размнажа́юцца праз насе́ньне

2.

v.t.

1) размнажа́ць, размно́жыць, разьве́сьці, распладзі́ць (жывёлу або́ расьлі́ны)

2) пашыра́ць е́сткі, ве́ду)

3) перадава́цца, разыхо́дзіцца

Sound is propagated by vibration — Гук перадае́цца празь вібра́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; по́ўз, паўзла́, -ло́; -зі́; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перамяшчацца па паверхні ўсім целам (пра паўзуноў) ці на ножках (пра насякомых).

Жук паўзе.

Павук паўзе па сцяне.

Туман паўзе па нізіне (перан.).

2. Пра чалавека: перамяшчацца, прыпадаючы тулавам да паверхні і перабіраючы па ёй рукамі і нагамі.

Байцы паўзлі на жыватах.

Дзіця паўзе па падлозе.

3. Ісці, перамяшчацца вельмі павольна (разм.).

Цягнік паўзе.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Расці, прылягаючы да паверхні, чапляючыся за яе.

Па ствале дрэва поўз плюшч.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апаўзаць, асыпацца.

Грунт паўзе.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра паўвадкую масу: цячы, выцякаць адкуль-н. (разм.).

Цеста паўзе з дзяжы.

7. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Распаўсюджвацца, перадавацца (разм.).

Чуткі паўзлі ва ўсе бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)