фрахт, ‑у, М ‑хце, м.

1. Плата за перавозку грузаў водным шляхам.

2. Грузы, якія перавозяцца на зафрахтаваным судне, а таксама такая перавозка.

[Ням. Fracht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансаге́нцтва, ‑а, н.

Транспартнае агенцтва — установа, якая аказвае насельніцтву ўсе віды транспартных паслуг (перавозка рэчаў, продаж і дастаўка на дом білетаў на розныя віды транспарту).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tramping, ~u

м. мар. перавозка грузаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przewóz, ~ozu

przew|óz

м. перавоз; перавозка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ізво́знік ’рамізнік’ (Нас.), ’возчык бярвенняў і г. д.’ (Касп.), рус. дыял. изво́зник, ст.-рус. извозникъ, ізвоздникъ, извожникъ ’перавозчык’. Усх.-слав. утварэнне ад извозъ ’перавозка’ з суф. Nomina agentis ‑ник. Гл. паралельнае ізвозчык, вознік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ізво́зчык ’возчык, рамізнік’ (Бяльк.), рус. извозчик, дыял. изво́щик, укр. зво́щик, ст.-рус. извощикъ, извозщик ’перавозчык, рамізнік’. Утворана ад извозъ ’перавозка’ з суф. Nomina agentis ‑чик. Гл. Шанскі, 2, I, 25–26. Параўн. ізвознік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

transport​1 [ˈtrænspɔ:t] n.

1. пераво́зка; транспарціро́ўка;

the transport of goods пераво́зка тава́раў

2. BrE тра́нспарт, сро́дак су́вязі;

travel on/by public transport падаро́жнічаць грама́дскім тра́нспартам

3. pl. transports lit. мо́цныя эмо́цыі, пары́ў пачу́ццяў;

transports of joy ра́дасны пары́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cartage

[ˈkɑ:rtɪdʒ]

n.

1) гужава́я пераво́зка, гужавы́ тра́нспарт

2) ко́шты гужаво́е пераво́зкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

truckage

[ˈtrʌkɪdʒ]

n.

1) пераво́зка тава́раў грузавіка́мі

2) апла́та за пераво́зку грузавіко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

авіяпо́шта

(ад авія- + пошта)

перавозка паштовых адпраўленняў паветраным шляхам, а таксама самі гэтыя адпраўленні, калі іх дастаўляюць самалётам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)