трухля́вы трухля́вый; (разрушающийся от старости) дря́хлый, ве́тхий;

т. пень — трухля́вый пень;

т. плот — дря́хлый (ве́тхий) забо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

уссу́нуцца сов., разг. (неожиданно натолкнуться на что-л.) наскочи́ть, наткну́ться;

у. на пень — наткну́ться на пень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

осмо́л техн. (смолистый пень) смаля́к, -ка́ м., (собир.) смалякі́, -ко́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

karcz

м. пень, корч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pniak

м. пень, пянчук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

корч, карча́, мн. карчы́, карчо́ў, м.

1. Пень, вывернуты з зямлі з карэннем.

Сабраць карчы ў кучы.

2. Куст бульбы, цыбулі, вывернуты з зямлі (разм.).

Выкапаць два карчы бульбы.

|| памянш. ко́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Stubben

m -s, - дыял. пень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

stóckdumm

a дурны́ як пень [як бот]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pień

м.

1. пень;

pień drzewa — пень дрэва;

stać jak pień — стаяць як пень;

głuchy jak pień — глухі як пень;

wyciąć w pień — вынішчыць пад корань;

2. калода

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Báumstumpf

m -(e)s, -stümpfe пень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)