widen

[ˈwaɪdən]

1.

v.t.

шы́рыць, пашыра́ць

2.

v.i.

пашыра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ekspandować

незак. кніжн. распаўсюджвацца; пашырацца; пашыраць (свае межы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

escalate [ˈeskəleɪt] v.

1. пашыра́ць; пашыра́цца; абвастра́ць; абвастра́цца (пра ваенны канфлікт, насілле і да т.п.)

2. павыша́ць; павыша́цца (пра цэны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

proliferate

[prəˈlɪfəreɪt]

v.i.

1) размнажа́цца, разраста́цца

2) пашыра́цца, пабо́льшвацца, распаўсю́джвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распространя́ться

1. распаўсю́джвацца;

2. пашыра́цца;

3. (наполнять собой, своим запахом) разыхо́дзіцца; напаўня́ць (што чым); распаўсю́джвацца;

4. (говорить подробно, долго) гавары́ць (до́ўга, падрабя́зна, шматсло́ўна);

5. страд. распаўсю́джвацца; пашыра́цца; см. распространя́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашырэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пашыраць — пашырыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пашырацца — пашырыцца. Пашырэнне вопыту наватараў. Пашырэнне вытворчасці. Пашырэнне культурных сувязей.

2. Пашыраная частка чаго‑н. Дошка з пашырэннем. Труба з пашырэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

erwéitern

1.

vt пашыра́ць, павялі́чваць

2.

(sich) пашыра́цца, бо́льшаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раздвига́ться

1. (разъединяясь, отодвигаться друг от друга) рассо́ўвацца, расстаўля́цца;

2. (расступаться) расхіна́цца;

3. (становиться просторнее, шире) расшыра́цца, пашыра́цца; см. раздви́нуться;

4. (быть раздвижным) рассо́ўвацца;

стол раздвига́ется стол рассо́ўваецца;

5. страд. рассо́ўвацца, расстаўля́цца; расхіна́цца; расшыра́цца, пашыра́цца; см. раздвига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vergrößern

vt

1.

пабо́льшваць, павялі́чваць, пашыра́ць 2. (sich) павялі́чвацца, пашыра́цца, разраста́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пасці́лка ’посцілка’ (ТСБМ, Касп., Грыг., Бяльк.; КЭС, лаг.), ’прасціна’ (Нас., Яруш., Гарэц., Касп., Мат. Маг.), ’подсціл саломы для скаціны’ (Нас.). Да (па)слаць (па‑сцялю́) < прасл. po‑stьlati ’пасыпаць, рассяваць, раскідаць’. Семантычна блізкім да яго будзе лат. tilināt, talināt ’распрасціраць, пашырацца, быць раскладзеным’. Гл. таксама по́сцілка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)