sensual [ˈsenʃuəl] adj. пажа́длівы, пачуццёвы (погляд, задавальненне і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sensuous [ˈsenʃuəs] adj. пачуццёвы (пра ўспрыманне);

sensuous poetry эмацы́йна насы́чаная паэ́зія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́вственный

1. (видимый, осязаемый) пачуццёвы; (ощутимый) адчува́льны;

чу́вственное восприя́тие пачуццёвае ўспрыма́нне;

2. (плотский) пачуццёвы; (выражающий плотское влечение) пажа́длівы;

чу́вственное влече́ние пачуццёвая (пажа́длівая) ця́га;

чу́вственный взгляд пажа́длівы по́гляд (по́зірк).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́рык

(гр. lyrikos = пачуццёвы)

аўтар лірычных літаратурных твораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

zmysłowy

zmysłow|y

1. пачуццёвы; адчувальны;

wrażenie ~e — пачуццёвае ўспрыманне;

2. пачуццёвы; пажадлівы;

rozkosze ~e — пачуццёвыя ўцехі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эраты́чны​1

(гр. erotikos)

пачуццёвы, прасякнуты залішняй пачуццёвасцю; звязаны з эратызмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да эротыкі. Верш яго [Авідзія] гнуткі і прыгожы; у арганічным спалучэнні з эратычнай тэматыкай ён асабліва прыцягваў увагу чытачоў. Майхровіч.

2. Празмерна пачуццёвы; звязаны з эратызмам. Канстанцін Міхайлавіч папракаў.. [Нікановіча] за танныя эратычныя эфекты, за дробязнасць фабулы. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эро́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Павышаная пачуццёвасць, пачуццёвы элемент у чым‑н. Варта адзначыць, што пра інтымныя ўзаемаадносіны герояў Баранавых расказвае стрымана, тактоўна, з пачуццём меры, як і ўласціва сапраўднаму мастаку, — без эротыкі і грубай пачуццёвасці. Мушынскі.

2. зб. Творы мастацтва і літаратуры, насычаныя пачуццёвасцю, прысвечаныя апісанню яе.

[Грэч. érōs, érōtos — любоў, каханне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

afektywny

afektywn|y

псіх. афектны; эмацыянальны, пачуццёвы;

motywy ~e — афектыўныя матывы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.

1. Адлюстраванне ў свядомасці людзей законаў аб’ектыўнага свету і грамадскай практыкі, атрыманае ў выніку іх актыўнага практычнага пазнання.

Пачуццёвы в.

2. Сукупнасць ведаў і практычна засвоеных звычак.

Жыццёвы в.

В. будаўніцтва.

3. Узнаўленне якой-н. з’явы эксперыментальным шляхам, стварэнне чаго-н. новага ў пэўных умовах з мэтай даследавання, выпрабавання.

Хімічныя вопыты.

Вопыты калекцыянераў.

4. Спроба ажыццявіць што-н., пробнае ажыццяўленне чаго-н.

Першы в. маладога пісьменніка.

|| прым. во́пытны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)