тарбано́ша, ‑ы, ж.

Невялікае сумчатае млекакормячае, якое жыве ў Амерыцы; сумчаты пацук, апосум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчур м. абл. гл. пацук

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бац I межд. бац

бац II, -ца м., обл., см. пацу́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пуцу́к ’таўстатвары чалавек; пацук’ (Нас.; в.-дзв., глыб., Сл. ПЗБ). Кантамінацыя пуцаты ’мардаты’ і пацук, гл. пуца, пуцак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

water rat

1) вадзяны́ пацу́к

2) хаху́ля f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лапацу́к ’пацук’ (слаўг., Мат. АЛА). Відавочна, кантамінацыя лексем лапатун (< лапацець ’хутка бегчы стукаючы’) і пацук (А. А. Крывіцкі, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мышападо́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны чым‑н. на мыш.

2. у знач. наз. мышападо́бныя, ‑ых. Назва сямейства грызуноў, да якога адносяцца мыш і пацук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бац 1 ’пацук’ (Касп., Сцяшк. МГ, Янк. Мат., Інстр. II). Параўн. і бацу́к ’вадзяны пацук’ (Лысенка, ССП). Усё гэта формы з азванчэннем да пацук, пац ’тс’ (гл.).

Бац 2 ’малое дзіця, вельмі рухавае’ (Янк. Мат.). Гэта пераноснае ўжыванне слова бац ’пацук’. Магчыма, далей сюды адносяцца таксама (спачатку як пераносныя назвы) бацю́к, бацю́та хлопчык’ (Касп.), бацю́та ’перарослы гарэза’ (Нас.). Але не выключаецца, што апошнія словы — утварэнне ад ба́ця, ба́цька. Параўн. бацю́та, бацю́ля ’сын, які падобны да бацькі тварам ці ўчынкамі’ (Яўс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rat​1 [ræt] n.

1. zool. пацу́к;

Rats leave a sinking ship. Пацукі бягуць з карабля, які тоне.

2. infml здра́днік; рэнега́т; перабе́жчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ратыцы́ды

(ад фр. rat = пацук + -цыды)

хімічныя прэпараты для знішчэння пацукоў і мышэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)