рытуа́льна-пахава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рытуа́льна-пахава́льны рытуа́льна-пахава́льная рытуа́льна-пахава́льнае рытуа́льна-пахава́льныя
Р. рытуа́льна-пахава́льнага рытуа́льна-пахава́льнай
рытуа́льна-пахава́льнае		 рытуа́льна-пахава́льнага рытуа́льна-пахава́льных
Д. рытуа́льна-пахава́льнаму рытуа́льна-пахава́льнай рытуа́льна-пахава́льнаму рытуа́льна-пахава́льным
В. рытуа́льна-пахава́льны (неадуш.)
рытуа́льна-пахава́льнага (адуш.)		 рытуа́льна-пахава́льную рытуа́льна-пахава́льнае рытуа́льна-пахава́льныя (неадуш.)
рытуа́льна-пахава́льных (адуш.)
Т. рытуа́льна-пахава́льным рытуа́льна-пахава́льнай
рытуа́льна-пахава́льнаю		 рытуа́льна-пахава́льным рытуа́льна-пахава́льнымі
М. рытуа́льна-пахава́льным рытуа́льна-пахава́льнай рытуа́льна-пахава́льным рытуа́льна-пахава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Léichenrede

f -, -n пахава́льная прамо́ва, надмагі́льнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léichenzug

m -(e)s, -züge пахава́льная працэ́сія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

катафа́лк, ‑а, м.

1. Пахавальная калясніца для труны. Найбольш паважаныя грамадзяне горада прыстойным, хоць і нястройным гуртам ішлі за катафалкам. Самуйлёнак. Звычайна, калі паміраў хто з заможных людзей, яго прывозілі хаваць на спецыяльным катафалку. А. Александровіч.

2. Узвышэнне, падстаўка для труны.

[Іт. catafalco.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДЗЮС,

мегалітычная грабніца фінальнай стадыі дацкага ранняга неаліту (культура лейкападобных кубкаў) у выглядзе каменнай скрыні з тонкіх пліт (цыста), перакрытага камянямі. Змяшчала 1—6 шкілетаў. Пахавальная камера перакрыта насыпам, абкладзеным у аснове камянямі. Падобныя цысты меншых памераў будавалі інш. групы культуры лейкападобных кубкаў у Паўн. Еўропе.

т. 6, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

procession

[prəˈseʃən]

n.

1) шэ́сьце n., працэ́сія f.

a funeral procession — пахава́льная працэ́сія

2) пахо́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

працэ́сія

(польск. procesja, ад лац. processio = прасоўванне наперад)

урачыстае мнагалюднае шэсце (напр. пахавальная п., святочная п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Панегі́рык ’у Старажытнай Грэцыі і Рыме — надмагільная пахавальная прамова, якая ўслаўляе подзвігі памёршага; празмерна хвалебны водзыў аб кім-, чым-н.’ (ТСБМ). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 75), з рус. панеги́рик ’тс’, дзе праз польск. panegiryk з лац. panēgyricus < грэч. πανηγυρικός: πανήγυριθ ’усеагульны народны сход’ (гл. Фасмер, 3, 197).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

катафа́лк м.

1. (пахавальная калясніца) Léichenwagen m -s, -;

2. (падстаўка пад труну) Katafálk m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пахава́льны Beérdigungs-, Bestáttungs-, Begräbnis-;

пахава́льнае бюро́ Bestáttungsbüro n -s, -s;

пахава́льны марш Tráuermarsch m -es, -märsche;

пахава́льная працэ́сія Tráuergeleit n -(e)s, -e; Léichenzug m -(e)s, -züge;

пахава́льны звон Stérbegeläute n -s (па кім-н. für A);

пахава́льная кама́нда вайск. Léichenbergungskommando n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)