выцы́ркваць
‘выліваць, выдойваць што-небудзь маленькімі струменьчыкамі; выдаваць што-небудзь маленькімі дозамі, патроху; вылівацца (пра малако і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцы́ркваю |
выцы́ркваем |
| 2-я ас. |
выцы́ркваеш |
выцы́ркваеце |
| 3-я ас. |
выцы́рквае |
выцы́ркваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцы́ркваў |
выцы́рквалі |
| ж. |
выцы́рквала |
| н. |
выцы́рквала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцы́рквай |
выцы́рквайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцы́ркваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пака́пваць, ‑ае; незак.
Разм. Капаць патроху, час ад часу. Дождж яшчэ пакапвае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Сачыць патроху або час ад часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.
Разм. Паіць патроху або час ад часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поса́сывать несов., разг. (патро́ху, зрэ́дку, час ад ча́су) ссаць, пасмо́ктваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ По́трох ’вантробы’ (ТС), лотрах! ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Гл. патроху.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паме́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.
Мяшаць, размешваць патроху або час ад часу. Варыва памешвала чарпапом з доўгай ручкай немаладая, з добрым, прыветлівым тварам кабета. Навуменка.
паме́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Мясіць патроху або час ад часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́ло-пома́лу нареч., разг. ма́ла-пама́лу; памале́ньку; (понемногу) патро́ху; (постепенно) паступо́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поворо́вывать несов. (часто, не раз) разг. кра́сці (час ад ча́су, патро́ху).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папля́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Пляскаць час ад часу або злёгку, патроху. Папляскваць рукою па плячы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)