переруби́ть сов.

1. (надвое) перасячы́;

2. (всё, многое, всех, многих) пасячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иссе́чь сов.

1. уст. (вырубить) вы́сечы; вы́разаць;

2. (изрубить) пасячы́;

3. (избить) ссячы́, схваста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zusámmenhauen

* vt

1) засячы́, пасячы́ (у коннай атацы)

2) разм. зарганізава́ць, сабра́ць (наспех)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nasiec

зак.

1. насекчы, насячы;

2. перан. пасячы; пазабіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ссячы́ і ссе́кчы, ссяку́, ссячэ́ш, ссячэ́; ссячо́м, ссечаце́, ссяку́ць; ссек, -кла; ссячы́; ссе́чаны; зак., каго-што.

1. Моцным ударам (якой-н. вострай прылады) аддзяліць.

С. бярозу.

2. Пасячы на дробныя кавалачкі што-н.

С. буракі.

3. Знішчыць каго-, што-н., секучы шаблямі, мячамі.

Кавалерысты ссеклі атрад праціўніка.

4. Збіць, рассячы ў многіх месцах.

С. пугай карову.

Град ссек пасевы (пабіў).

5. Пра насякомых: пакусаць у многіх месцах.

Камары ссеклі рукі.

|| незак. ссяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ссяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капу́ста капу́ста, -ты ж.;

цветна́я капу́ста цвятна́я капу́ста;

за́ячья капу́ста бот. за́йцава капу́ста;

морска́я капу́ста (водоросли) марска́я капу́ста;

◊

изруби́ть в капу́сту пасячы́ на капу́сту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакало́ць ​1, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што.

1. Датыкаючыся чым‑н. вострым, укалоць у многіх месцах. Накалоць пальцы іголкай. □ Яны праблукалі некалькі гадзін .. Прыстала Клава, пакалола босыя ножкі, пачала адставаць. Шамякін.

2. Забіць, закалоць усіх, многіх. // Забіць на мяса ўсіх, многіх — пра свіней. Карову сабралі немцы, а парасят пакалолі паліцаі. Дайліда.

пакало́ць ​2, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., што.

1. Рассячы, пасячы на часткі; раздрабіць. Загадаў цар слугам спілаваць дуб, накалоць на дровы. Якімовіч.

2. Калоць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Па́сека, пасе́ка, па́сіэка, па́сіка, па́сяка ’поле на месцы расчышчанага лесу’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. ПЗБ, Бес.), ’поле ў лесе’ (Выг.), ’невялікая купа дрэў або гай у полі (дубняк, алешнік)’ (ТС), ’месца, дзе нядаўна быў высечаны лес’ (Некр., Серб.), ’папялішча’ (Маш.), ’месца, дзе стаяць вуллі’ (ТСБМ, Грыг., Маш., Сл. ПЗБ). Укр. па́сіка, рус. па́сека, польск. pasieka, чэш. paseka. Прасл. po‑sěka, якое з po‑sěkti ’пасячы’ — першапачаткова ’высечаныя кусты, якія спальваліся, і на іх месцы рабілася поле’ (Махэк₂, 436), пазней і ’расчышчанае месца для вулляў’ (Праабражэнскі, 2, 26; Брукнер, 398; Фасмер, 3, 211). Сюды ж бяроз. па́сек ’пчаляр’ (Сл. ПЗБ). Больш падрабязна гл. таксама Мюллер (ZSl., 17, 1972 (1), 27), Каткоў (УЗ МОПИ, 341 (1969), 139).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pociąć

зак.

1. (нажом, нажніцамі) разрэзаць; парэзаць;

2. (сякерай, шабляй) пасячы; насячы; рассячы;

3. (пілой) распілаваць; напілаваць;

4. (пра насякомых) пакусаць; скусаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spatter

[ˈspætər]

1.

v.t.

1) расплю́хваць

to spatter mud — расплю́хваць гразь

2) пасячы́, зрашаці́ць

Bullets spattered the wall — Ку́лі зрашаці́лі сьцяну́

3) Figur. абкі́дваць бало́там, гра́зьзю; узво́дзіць паклёп

2.

v.i.

расплю́хвацца

Rain spatters on the sidewalk — Дождж расплю́хваецца на тратуа́ры

3.

n.

1) ля́скат -у m.

a spatter of bullets — град ку́ляў

2) плю́скат -у m. (дажджу́)

3) пы́рскі; пля́мы ад пы́рскаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)