папе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Пасылаць перцам, пакласці ў што‑н. перцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць ​1 (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да пасылаць (гл. паслаць ​1 у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасы́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць ​1 (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэлегава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., каго-што.

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

[Ад лац. delegare — накіроўваць, пасылаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mail2 [meɪl] v. AmE пасыла́ць па по́шце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адрасава́ць

(фр. adresser)

накіроўваць, пасылаць што-н. на пэўны адрас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

усыла́ть несов.

1. (посылая, удалять) пасыла́ць; (высылать) высыла́ць; (отсылать) адсыла́ць; (засылать) засыла́ць; (ссылать) ссыла́ць;

2. (посылать за чем-л.) разг. пасыла́ць (па што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цукрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Разм. Пасылаць цукрам, класці ў што‑н. цукар. Цукраваць цеста. Цукраваць яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

radio2 [ˈreɪdiəʊ] v. перадава́ць па ра́дыё; пасыла́ць радыёгра́му; радзі́раваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)