konsekwentny

паслядоўны; настойлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скла́дны, -ая, -ае.

1. Пра мову, пісьмо і пад.: звязны, паслядоўны, лагічны.

Складная прамова.

Складная песня.

2. Зграбны, стройны (разм.).

Складная дзяўчына.

|| наз. скла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

linear [ˈlɪniə] adj.

1. ліне́йны; прамаліне́йны

2. паслядо́ўны; бесперапы́нны, няспы́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

артадакса́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які няўхільна трымаецца якога‑н. вучэння, светапогляду; паслядоўны.

[Ад грэч. orthodoksos — прававерны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслядо́ўна прысл. гл. паслядоўны 1., 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

consecutive [kənˈsekjətɪv] adj. паслядо́ўны;

for the fifth consecutive time пя́ты раз за́пар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

consistent [kənˈsɪstənt] adj.

1. паслядо́ўны, сто́йкі; заўзя́ты; трыва́лы, пастая́нны

2. (with) сумяшча́льны; адпаве́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паслядо́ўна нареч.

1. после́довательно;

2. после́довательно;

3. прее́мственно;

1-3 см. паслядо́ўны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслядо́ўнасць ж.

1. после́довательность;

2. после́довательность;

3. прее́мственность;

1-3 см. паслядо́ўны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кансекве́нтны

(лац. consequens, -ntis)

паслядоўны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)