assort

[əˈsɔrt]

1.

v.t.

сартава́ць; разьмярко́ўваць; разьбіра́ць; групава́ць, клясыфікава́ць

to assort books alphabetically — групава́ць кні́гі ў альфабэ́тным пара́дку

2.

v.i.

падыхо́дзіць, пасава́ць

to assort well — до́бра пасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

become [bɪˈkʌm] v. (became, become) 1. станаві́цца, рабі́цца

2. пасава́ць, быць да тва́ру;

This dress becomes you. Гэтая сукенка вам пасуе (да твару).

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

misbecome

[,mɪsbɪˈkʌm]

v.i. -came, come

не падыхо́дзіць, не пасава́ць; быць не да тва́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

áufstecken

vt

1) нако́лваць; надзява́ць, наса́джваць

2) утырка́ць

3) перан. пасава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

licować

незак.

1. z czym пасаваць, падыходзіць да чаго, адпавядаць чаму;

2. буд. абліцоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

glove

[glʌv]

n.

1) рукаві́ца, пальча́тка f.

2) баксёрская рукаві́ца

to fit like a glove — даскана́ла пасава́ць

•

- handle with kid gloves

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Flínte

f -, -n стрэ́льба, ружжо́

◊ die ~ ins Korn wérfen* — ≅ пасава́ць пе́рад ця́жкасцямі; скла́сці збро́ю, зда́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

спалуча́цца sich verbínden*, sich veréinigen; (zusámmen)pássen vi (падыходзіць, пасаваць);

адно́ не спалуча́ецца з другі́м eins passt nicht zum ánderen, eins reimt sich nicht mit dem ánderen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

go with

а) хадзі́ць з кім (заляца́цца)

б) пасава́ць да чаго́; падыхо́дзіць

The hat goes well with the dress — Капялю́ш до́бра пасу́е да суке́нкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Пас 1, па́сак, па́сок, па́сік, па́сачак ’тканы пояс’, ’шнурок, папруга, рэмень’, ’стужка, пісяг’, ’пояс жанчыны’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Шпіл., Сцяшк., Тарн., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс.; КЭС, лаг.; ТС), ’доўгі, вузкі кавалак тканіны, скуры’ (ТСБМ), ’кавалак сала прадаўгаватай формы’ (пух., Сл. ПЗБ; Мат. Гом.), ’прыстасаванне для прывядзення ў рух машыны ці механізма’ (ТСБМ, Шат., Мат. Гом.), ’шнур у калаўроце’ (карэліц., Шатал.), ’доўгая чарада звязаных паміж сабою плытоў лесу’ (Маслен., Мат. Гом., Сл. Брэс., ТС), ’узоры на тканіне ў палосы’ (Сл. ПЗБ), па́ска, па́сачка ’паласа (паперы); палоска на тканіне’ (Мат. Гом., Сцяшк. Сл., Сцяшк., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.), пася́ты, паса́сты, пасася́чы ’паласаты’ (Сл. ПЗБ, Клім.); ст.-бел. пасъ ’рэмень’ (XVI ст.) запазычана са ст.-польск. pas ’тс’ (Кюнэ, 86; Булыка, Лекс. запазыч., 110). Сюды ж паса́цца ’падпяразвацца’ (Нас.). Гл. таксама пояс.

Пас 2 — ’вокліч аб адмове ўдзельнічаць у розыгрышы да наступнай раздачы карт’, ’няма сіл, магчымасцей’, пасава́ць ’здавацца’ (ТСБМ). З польск. pas, pasować ’тс’ (або другі раз праз рус. пас, пасовать ’тс’), якія з франц. (je) passe ’я ўстрымліваюся, пасую’ (Праабражэнскі, 2, 26; Варш. сл., 4, 72).

Пас 3 ’перадача мяча, шайбы і да таго пад. у спартыўнай гульні’, пасо́ўка, пасава́ць ’перадаваць мяч, шайбу’ (ТСБМ). Праз рус. мову з англ. pass ’перадаваць’, якое з лац. passus ’крок, рух’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)