поизры́ть сов., разг. пакапа́ць, скапа́ць; (рылом — о животных) пары́ць, зрыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. Зак. да па́рыць (у 1–6 знач.).

2. Парыць некаторы час. Такая ціша бывае пад канец лета, якое і папарыла, і пагрымела навальніцамі, а цяпер утаймавалася і палагаднела. Пташнікаў.

3. каго. Абліўшы варам, знішчыць. Папарыць клапоў.

папары́ць, ‑рые; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Рыць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изры́ть сов. скапа́ць, мног. паско́пваць; (рылом — о животных) зрыць, мног. пары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ранне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. парыць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.) і парыцца (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábkochen

vt

1) вары́ць

2) кіпяці́ць, па́рыць (малако)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dünsten

vt

1) па́рыць, выпа́рваць

2) кул. тушы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

взры́ть сов. ускапа́ць, мног. паўско́пваць; (рылом — о животных) узры́ць, мног. паўзрыва́ць, пары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ранне ср.

1. па́рение, па́рка ж.;

2. кипяче́ние;

1, 2 см. па́рыць 1, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раскаве́ркаць ’парыць, раскапаць’ (Мат. Гом.), раскаве́рчыць, раскавяра́чыць ’раскалупаць, разбурыць’ (Юрч.). Гл. каверт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перепа́ривать несов., разг.

1. (всё, многое) па́рыць, перапа́рваць;

2. (больше, чем требуется) перапа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)