Парэз 8/297, гл. Рухаў парушэнні

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Параліч 8/105, гл. Рухаў парушэнні

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

motoring [ˈməʊtərɪŋ] n.

1. аўтамабілі́зм

2. язда́ на аўтамабі́лі;

motoring offences парушэ́нні пра́віл ру́ху на аўтамабі́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыслакацыі,

парушэнні залягання горных парод.

т. 6, с. 293

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пратако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дакумент з запісам усяго, што адбывалася на пасяджэнні, сходзе, допыце.

П. сходу.

П. допыту.

2. Дакумент, які сведчыць аб якім-н. факце.

П. анатаміравання трупа.

3. Акт аб парушэнні грамадскага парадку.

Скласці п. на хулігана.

4. Адзін з відаў міжнародных пагадненняў (спец.).

○

Дыпламатычны пратакол (спец.) — сукупнасць правіл, якія датычацца ажыццяўлення розных дыпламатычных актаў.

|| прым. пратако́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідыяты́зм, ‑у, м.

1. Псіхічная хвароба, якая праяўляецца ў парушэнні разумовай дзейнасці; ідыятыя.

2. Разм. Неразумнасць, бязглуздасць. Галоўным героем коласаўскіх апавяданняў, у якіх так ці інакш гаворыцца аб заганах сялянскага быту, аб ідыятызме вясковага жыцця, у большасці выпадкаў выступае селянін. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскваліфіка́цыя ж. Disqualifikatión f -, -en; Disqualifizíerung f -;

дыскваліфіка́цыя за гру́быя парушэ́нні спарты́ўных пра́вілаў Disqualifikatión wégen gróber spórtlicher Régelverstöße

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сурдало́гія

(ад лац. surdûs = глухі + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае парушэнні слыху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штраф

(ням. Strafe)

грашовае спагнанне як мера ўздзеяння на асоб, вінаватых у парушэнні пэўных правіл.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дыслалі́я

(ад дыс- + гр. lalia = размова)

разлад мовы, які выяўляецца ў парушэнні вымаўлення гукаў; коснаязыкасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)