ко́нча, прысл.

Абл. Абавязкова. Група салдат і Святлана з Зінай апынуліся ў тылу ворага. Усе салдаты былі паранены. Трэба было конча схавацца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verwúndete

sub m, f пара́нены, -ная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

injured

[ˈɪndʒərd]

adj.

1) скале́чаны, пара́нены; пашко́джаны, папсу́ты

2) абра́жаны, скры́ўджаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прастрэ́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прастрэліць.

2. у знач. прым. Паранены куляй навылёт. Глуха ные прастрэленая рука. Навуменка. Вайна прыйшла ў нашу хату ў выглядзе аброслага, худога чырвонаармейца з прастрэленымі грудзямі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпая́цца, ‑яецца; зак.

Прымацавацца, прырабіцца да чаго‑н. паяннем. Драціна добра прыпаялася. □ Чаму не выскакваюць з танка? Немцаў паблізу няма. Можа, яшчэ ўдасца выратавацца. Хіба толькі ўсе яны [танкісты] смяртэльна паранены? Ці ад гарачыні прыпаяліся люкі? Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лечыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць здаровым у выніку лячэння. Служыў.. [Сцяпан], як і раней, у Чарнаморскім флоце, быў паранены, але ўжо вылечыўся і камандуе эсмінцам. Кулакоўскі. // перан. Пазбавіцца чаго‑н., адвучыцца ад чаго‑н. Вылечыцца ад ілюзій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verlétzte

sub m, f -n, -n пара́нены; -ая; траўмі́раваны, -ая

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verséhrte

sub m, f -n, -n пара́нены, -ная, інвалі́д, кале́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stricken

[ˈstrɪkən]

1.

adj.

пара́нены; прыбі́ты, прыгно́блены

terror-stricken — ахо́плены стра́хам

stricken by wounds — пара́нены

stricken by disease — зва́лены хваро́бай

stricken by trouble — у бядзе́

the fire-stricken city — го́рад, які пацярпе́ў ад пажа́ру

2.

v., p.p. of strike

•

- stricken in years

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

завярце́ць сов.

1. (начать вращать, вертеть, крутить) заверте́ть, закрути́ть;

2. (обмотать) оберну́ть, обверну́ть, заверну́ть;

3. перевяза́ть;

з. пара́нены па́лец — перевяза́ть пора́ненный па́лец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)