|| аднакр.гры́мнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
vogue[vəʊg]n.(for) мо́да, папуля́рнасць;
all the vogue апо́шні крык мо́ды;
be in vogue быць у мо́дзе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вядо́масць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць вядомага 1 (у 1 знач.).
2. Шырокая папулярнасць, слава. Творы мастака заваявалі сусветную вядомасць. □ І ўсё ж, зусім нечакана для Наташы, вядомасць прыйшла да яе.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rozgłos, ~u
м. слава; папулярнасць;
bez ~u — без шуму, уціхую;
zdobyć rozgłos — атрымаць вядомасць; заваяваць папулярнасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
экспрэсі́ўнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць экспрэсіўнага. Экспрэсіўнасць мовы. □ Стылі паэзіі і мастацкай прозы, вызначаючыся багаццем выяўленчых сродкаў, вобразнасцю, эмацыянальнасцю і экспрэсіўнасцю, у перыяд фарміравання і развіцця нацыянальных моў атрымліваюць большую папулярнасць і вядомасць у народзе.Шакун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паблісі́ці
(англ. publicity)
1) вядомасць, папулярнасць, якая дасягаецца публічнымі выступленнямі;
2) рэкламаванне сродкамі масавай інфармацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Evergreen
['εvərgrn]
m, n -s, -s эвергры́н, шля́гер, які́ не стра́ціў папуля́рнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр.по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск.popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск.popyt калькай ням.Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус.побо́р, поку́пка, по́дать, польск.pobór, podatek, ст.-польск.pokup, popłat, podaz, чэш.poptávka, славац.poplatok ’плата, збор’, славен.poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.