panika

pani|ka

ж. паніка; пярэпалах;

nie ulegać ~ce — не паддавацца паніцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

anxiety

[æŋˈzaɪəti]

n., pl. -ties

1) трыво́га f., непако́й -ю m., асьцяро́га, бо́язь, па́ніка f.

2) мо́цнае жада́ньне

3) Psych. хвараві́ты стан бо́язі й непако́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

popłoch, ~u

м.

1. перапалох, пярэпалах, перапуд; паніка;

wpaść w popłoch — запанікаваць; перапужацца;

2. бат. бадзяк, чартапалох (Onopordon L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flap​1 [flæp] n.

1. узма́х; ло́пат, лапата́нне (пра крылы, ветразі)

2. : the flap of a pocket/envelope кла́пан кішэ́ні/канве́рта;

the flap of a tent по́лка пала́ткі;

ear flaps ву́шы ша́пкі;

a cap with flaps аблаву́ха, ша́пка-вуша́нка

3. infml па́ніка, хвалява́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Паты́к ’кавалак палкі ці дубца без галін’ (Бес.), брэсц. паніка ’палка’ (Сл. Брэсц.), воран. патачкі ’тонкія палачкі’ (Сцяшк. Сл.). Укр. патик ’палка, кол’, патика ’палка’, польск. patyk, potyk, patyka, чэш. ляш. patyk ’кій’, валаш. partyka, славац. patyk, patyč, patyča ’дубіна, друк, палка’, patyčie ’дробныя тычкі’, patik ’дубец’, pateka ’пугаўё’. Заходнеславянскае. Да tyka ’тычка’, роднаснага з прагерм. *stukka‑z: ням. Stock ’палка, ствол, друк, палена, калода’; менавіта ‑ukk‑ з’явілася слав. асновай ‑ык (Махэк₂, 663). Брукнер (399) сцвярджае, што польск. patyk паходзіць не ад tyka, а ўтворана ад асновы ρα-, якую знаходзім у ηά‑лец. Прыстаўка па‑ з прасл. pa‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

panic

[ˈpænɪk]

1.

n.

1) па́ніка f., пярэ́палах -у m., сумятня́ f

2) Sl. ве́льмі заба́ўная асо́ба або́ рэч

2.

adj.

пані́чны

3.

v.

1) мо́цна хвалява́цца, нэрвава́цца, панікава́ць

2) мо́цна забаўля́ць, выкліка́ць захапле́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

funk

[fʌŋk]

1.

n., informal

1) пярэ́палах -у m., па́ніка f.

2) баязьлі́вец -ўца m., баязьлі́ўка f.

2.

v.t.

1) бая́цца

2) пало́хаць

3) уніка́ць; ухіля́цца

3.

v.i.

стара́цца адыхо́дзіць ад чаго́, выхо́дзіць, выступа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сумятня́, ‑і, ж.

Бязладная беганіна, мітусня, клопаты. — Толя! — пачуў ён скрозь шум і сумятню пасадкі. Брыль. І хоць выгляд у людзей заклапочаны, адчуваецца, што іх радуе гэтая святочная сумятня. Палтаран. // перан. Хаос (пра думкі, пачуцці і пад.). У Максіма адразу ёкнула сэрца. Ён здагадаўся, аб чым пойдзе гутарка. Трэба рашацца, а ў душы яго — адна сумятня. Машара. // Паніка, перапалох. Лагчынай, алешнікам .. [Ганарацкі] прабраўся да сыраварні ў Дубовым гарадку, зняў варту, вызваліў палонных і ноччу нарабіў сумятні ў паліцэйскім гарнізоне. Грамовіч. Сумятня ў горадзе нарастала. Няхай. Улучыўшы хвіліну, стралою мільгануў .. [каршун] у паветры і ў момант вока схапіў кіпцюрамі куранё ды панёс у лес. Ой, якая паднялася тут сумятня, трывога! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пача́цца сов. нача́ться; (о собрании — ещё) откры́ться; (начать проявляться в действии, возникнуть — ещё) подня́ться; (о разговоре — ещё) зайти́;

пра́ца пачала́ся — рабо́та начала́сь;

пача́ўся навуча́льны год — начался́ уче́бный год;

спрэ́чкі пачалі́ся з выступле́ння старшыні́ — пре́ния начали́сь (откры́лись) выступле́нием председа́теля;

пачала́ся завіру́ха — начала́сь (подняла́сь) метель;

пачала́ся па́ніка — начала́сь (подняла́сь) па́ника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

alarm

[əˈlɑ:rm]

1.

n.

1) пярэ́палах -у, перапу́д -у m.; па́ніка f.

to dart off in alarm — кі́нуцца наўцёкі зь перапу́ду

2) трыво́га f.

3) сыгна́л трыво́гі

a burglar alarm — супрацькрадзе́жная сыгналіза́цыя

4) за́клік да збро́і

2.

v.t.

1) пало́хаць, непако́іць

to be alarmed — пало́хацца, непако́іцца

2) падыма́ць трыво́гу, перасьцерага́ць аб небясьпе́цы

•

- alarm clock

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)