хі́біць, хіблю, хі́біш, хі́біць;
1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хі́біць, хіблю, хі́біш, хі́біць;
1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пра́віць², пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; пра́ўлены;
1. Рамантаваць, папраўляць.
2. Выпраўляць
3. Тачыць, вастрыць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арфаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да арфаграфіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Варача́нка ’лішак асновы ў шырыню (як вынік
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мы́ленне ’частыя
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
diagnose
1.
2. выяўля́ць няспра́ўнасці,
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паралагі́зм
(
няправільны вывад у выніку ненаўмыснай лагічнай
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
адкры́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́йма, ви́jма ’лішак асновы ў шырыню пры кіданні ў ніт і бёрда (вынік
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)