фетышы́зм
(фр. fétichisme, ад парт. feitiço = чары)
1) рэлігійнае пакланенне матэрыяльным прадметам (фетышам);
2) перан. сляпое пакланенне чаму-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
преклоне́ние ср.
1. (действие) книжн., уст., высок. паклане́нне, -ння ср., схіле́нне, -ння ср.; неоконч. схіля́нне, -ння ср.; кле́нчанне, -ння ср.; см. преклони́ть, преклоня́ть;
2. (чувство уважения) глыбо́кая паша́на (пава́га), пачуццё глыбо́кай паша́ны (пава́гі); паклане́нне, -ння ср. (перад чым);
преклоне́ние пе́ред герои́змом наро́да паклане́нне пе́рад гераі́змам наро́да;
3. (раболепство) нізкапакло́нства, -ва ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фетышы́зм
(фр. fétichisme, ад парт. feitiço = амулет)
1) рэлігійнае пакланенне матэрыяльным прадметам — фетышам;
таварны ф. — арэчаўленне вытворчых адносін, якое ўзнікае ў таварнай гаспадарцы, заснаванай на прыватнай уласнасці;
2) перан. сляпое пакланенне чаму-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
adoracja
ж.
1. пакланенне; шанаванне, ушаноўванне;
2. абагаўленне; культ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
культ, ‑у, М ‑льце, м.
1. Рэлігійнае служэнне бажаству і звязаныя з гэтым рэлігійныя абрады. Культ бога Сонца ў язычнікаў. Служыцелі культу.
2. перан.; каго-чаго. Сляпое пакланенне каму, чаму‑н., абагаўленне каго‑, чаго‑н. Культ асобы. Культ «чыстага мастацтва». Культ прыгажосці.
[Лац. cultus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
КУЛЬТ
(ад лац. cultus шанаванне),
рэлігійнае служэнне бажаству і звязаныя з гэтым рэліг. абрады. У пераносным сэнсе — празмернае ўзвелічэнне чаго-н. ці каго-н.; сляпое пакланенне каму-н. або чаму-н. Напр., культ асобы, культ рэлігійны, К. «чыстага мастацтва».
т. 9, с. 10
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
астрала́трыя
(ад астра- + -латрыя)
рэлігійнае пакланенне зоркам і іншым нябесным целам, што было пашырана ў многіх старажытных краінах, асабліва ў Асірыі і Вавілоне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
культ
(лац. cultus)
1) пакланенне бажаству і выкананне звязаных з гэтым рэлігійных абрадаў;
2) перан. непамернае ўзвелічэнне каго-н., чаго-н. (напр. к. асобы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВІШНЕ́ЎСКІ Б.,
бел. мастак канца 19 — пач. 20 ст. У 1909 удзельнічаў у размалёўцы Пінскага касцёла і кляштара францысканцаў. Выканаў фрэскі на сюжэты «Пакланенне вешчуноў» на паўн. і «Зняцце з крыжа» на паўд. сценах прэсбітэрыя. Размалёўкі вызначаюцца свабоднай трактоўкай кампазіцыі, выкарыстаннем элементаў нар. адзення.
т. 4, с. 239
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
satanic [səˈtænɪk] adj.
1. сатані́нскі, д’я́бальскі;
satanic influence уплы́ў само́га сатаны́;
His Satanic Majestyjoc. князь це́мры, сатана́;
satanic rites чо́рная імша́, паклане́нне сатане́
2. fml д’я́бальскі, жо́рсткі, зласлі́вы;
satanic energy д’я́бальская эне́ргія
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)