razor2 [ˈreɪzə] v.

1. галі́ць; брыць;

a carefully razored chin чы́ста паго́лены падбаро́дак

2. падраза́ць, падстрыга́ць; зраза́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trim3 [trɪm] v.

1. падраза́ць, падрэ́зваць, падстрыга́ць (валасы, дрэвы); абраза́ць, абрэ́зваць (пругі)

2. (with) аздабля́ць, упрыго́жваць (адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podrzynać

незак. падрэзваць, падразаць;

podrzynać gardło — пераразаць горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hamstring2 [ˈhæmstrɪŋ] v. (hamstrung) fml

1. зрыва́ць, зво́дзіць на нішто́ (намаганні, планы і да т.п.)

2. падраза́ць кры́лы (каму-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przycinać

незак.

1. падрэзваць, падразаць;

2. прышчамляць, прыціскаць;

3. перан. гаварыць з’едліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

beschniden

* vt

1) абраза́ць, падраза́ць; абстрыга́ць

2) скарача́ць, памянша́ць

das inkommen ~ — урэ́заць дахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kppen

vt

1) адсяка́ць

2) абсяка́ць; падраза́ць (верхавіну і г.д.)

3) кастры́раваць

4) схапі́ць (злодзея)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kupieren

vt

1) адраза́ць, падраза́ць, падкаро́чваць

2) кампасці́раваць, прабі- ва́ць (білет)

3) мед. купі́раваць, лакалізава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прыціна́ць ’спыняць’, ’перасякаць (дарогу)’ (Нас.), ’прыпыняць’ (Байк. і Некр.), ’ціснуць (аб цеснай вопратцы, абутку)’ (Нас.), прыця́ць ’заціснуць, прыціснуць; затаіць, захаваць’, ’рабіць рэзкія папрокі, дакаранні’ (Нас.). Сюды ж прыціна́цца ’знаходзіць прыстанішча, прытулак’; ’абапірацца; прысесці для адпачынку’ (Гарэц.), рус. смал. притина́ться ’жыць у нечым доме, выпадкова прыбіўшыся’. Да цяць (гл.); разнастайнасць значэнняў пры першапачатковым ’абразаць, падразаць’ тлумачыцца далейшым развіццём семантыкі ў бок ’абмежаваць (у руху)’, ’асадзіць’, ’сціснуць’ і пад.; параўн. Гарачава, ОЛА, Исследов., 1994–1996, 210–216; ЕСУМ, 4, 584.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verschniden

*

I

vt

1) парэ́заць, абрэ́заць

2) дрэ́нна скро́іць

3) абрэ́зваць, падраза́ць (дрэвы)

4) кастры́раваць

II

vt разбаўля́ць, зме́шваць (віны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)