што́пар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стрыжань са шрубавай разьбой для адкаркоўвання бутэлек.

2. Фігура вышэйшага пілатажу — імклівае падзенне па крутой спіралі (спец.).

Увайсці ў ш.

|| прым. што́парны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыго́нніцтва, ‑а, н.

Грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве. Дзеянні рэвалюцыйных мас абумовілі падзенне прыгонніцтва ў Расіі. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fall​1 [fɔ:l] n.

1. падзе́нне; зніжэ́нне

2. AmE во́сень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пералёт¹, -у, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. пераляцець.

2. Перамяшчэнне птушак у месцы або з месца зімовак.

Асенні п.

3. Падзенне кулі, снарада (і ўвогуле таго, што кінута) далей цэлі.

|| прым. пералётны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абва́л, -у, м.

1. Падзенне будынка і пад. або часткі якой-н. вялікай масы.

А. сцяны.

А. на шахце.

2. Снежная лавіна або абломкі скал, камяні, якія абрушваюцца з гор.

А. у гарах.

|| прым. абва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

degrengolada

ж. маральнае падзенне; заняпад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разлажэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлажыць ​2 і стан паводле знач. дзеясл. разлажыцца ​2.

2. Маральнае падзенне, упадак. Бытавое разлажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

undoing [ʌnˈdu:ɪŋ] n. пагі́бель, падзе́нне;

Drink was his undoing. Яго загубіла п’янства.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капе́ж, капяжу́ і капяжа́, м.

1. -у́. Падзенне кропель талага снегу са стрэх, дрэў, а таксама самі гэтыя кроплі.

Сярод дня пачаўся к.

2. -а́, мн. капяжы́, -о́ў. Ніжні край страхі, даху, які выдаецца над сцяной.

|| прым. капе́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Спец. Падтрымліваць (спартсмена, артыста), каб папярэдзіць падзенне або іншыя няшчасныя выпадкі пры выкананні акрабатычных, гімнастычных, цыркавых практыкаванняў.

[Ад фр. passer — перадаваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)