nreiz

m -es, -e сты́мул, і́мпульс

inen ~ gben*падахво́чваць, стымулява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

охо́таII (желание) ахво́та, -ты ж.;

возбужда́ть охо́ту заахво́чваць, падахво́чваць;

охо́та пу́ще нево́ли посл. ахво́та горш няво́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nreizen

vt

1) падахво́чваць, стымулява́ць

2) (zu D) падбухто́рваць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падахво́чвацца несов.

1. (брать на себя исполнение какого-л. дела) вызыва́ться, бра́ться;

2. страд. побужда́ться; подгова́риваться; подстрека́ться, подзадо́риваться; разохо́чиваться; см. падахво́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

incite

[ɪnˈsaɪt]

v.t.

пабуджа́ць, падахво́чваць; схіля́ць, стымулява́ць; падвуча́ць; падбухто́рваць, намаўля́ць

He incited her to do this — Ён падбухто́рыў яе́ зрабі́ць гэ́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pobudzać

незак. заахвочваць; падахвочваць; пабуджаць; стымуляваць;

pobudzać kogo do działania — пабуджаць (заахвочваць) каго да дзеяння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

actuate

[ˈæktʃueɪt]

v.t.

1) ру́хаць, пушча́ць у ход

The pump is actuated by an electric motor — По́мпу ру́хае электры́чны мато́р

2) падахво́чваць, схіля́ць; стымулява́ць да дзе́яньня, узбуджа́ць, уплыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rouse [raʊz] v.

1. fml будзі́ць, абуджа́ць; абуджа́цца;

I was roused by the ringing of the bell. Мяне разбудзіў званок.

2. падахво́чваць, заахво́чваць; схіля́ць

3. fml узбуджа́ць (пачуцці, дзейнасць);

rouse interest выкліка́ць ціка́васць

4. раздражня́ць, выво́дзіць з сябе́;

He is not easily roused. Яго цяжка вывесці з сябе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nregen

vt (zu D)

1) падахво́чваць, заахво́чваць

2) узбу́джваць

ine Frge ~ — падня́ць пыта́нне

3) стымулява́ць

in ngeregter Stmmung — у прыўня́зтым настро́і

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прыганя́ць, прыгна́ць ’прывесці, даставіць; прымушаць, падахвочваць’ (ТСБМ), прыгыня́ць ’тс’ (Бяльк.). Узыходзіць да прасл. *prigъnati/*prigoniti/*priganʼati, прэфіксальных утварэнняў ад *gъnati/*goniti/*ganʼati; гл. ганя́ць, гнаць. Сюды ж аддзеяслоўныя назоўнікі з развіццём і пашырэннем семантыкі: прыго́н, прыго́нка ’дастаўка; прымус прыйсці, з’явіцца; згон’ (Нас., ТСБМ); прыго́н ’пасаг маладой у выглядзе жывога інвентару, статак’ (Федар.), прыгі́н ’дамашнія жывёлы, якіх бацькі далі як пасаг заручоным’ (Сіг.); з архаічнай словаўтваральнай структурай прыганя́ты ’слуга памешчыка, які наглядаў за працай сялян у час прыгону; цівун; аканом’ (ТСБМ, Нас., Мядзв., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр.); параўн. маляўніча вобразнае мн. л. перан. прыгыня́тыя ’нязжатыя сцяблы збожжа, якія засталіся ззаду’ (рас., Шатал.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)