зенкава́ць

(ням. senken = паглыбляць)

апрацоўваць дэталі для атрымання канічных і цыліндрычных паглыбленняў, апорных плоскасцей вакол адтулін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

драгі́раваць

(фр. draguer)

1) паглыбляць дно ракі або возера пры дапамозе драгі;

2) здабываць што-н. пры дапамозе драгі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паглыбле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паглыбляць — паглыбіць.

2. Тое, што і паглыбленасць. На твары.. [хлопца] напісалася абыякавасць і паглыбленне ва ўласныя думкі. Чорны.

3. Паглыбленае месца на якой‑н. паверхні. На паверхні скалы вада ў гарачай крыніцы ўтварыла паглыбленне, якое мае форму самага сапраўднага катла. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БА́ЗІС ЭРО́ЗІІ,

паверхня, на ўзроўні якой вадацёк (рака, ручай) траціць сілу і не можа далей паглыбляць сваё рэчышча. Агульны (або галоўны) базіс эрозіі — узровень Сусветнага ак.; мясцовыя (або часовыя) базісы эрозіі — праточныя азёры, месцы ўпадзення прытокаў у гал. раку, выхады цвёрдых парод, якія запавольваюць глыбінную эрозію ракі. Змена вышыні базісу эрозіі (ваганні ўзроўню мора, векавыя рухі зямной кары і інш.) суправаджаецца ўразаннем даліны або запаўненнем яе рачнымі адкладамі.

т. 2, с. 221

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

exasperate

[ɪgˈzæspəreɪt]

v.t.

1) злава́ць, раздражня́ць

2)

а) выкліка́ць го́рыч, пагарша́ць (благо́е адчува́ньне, хваро́бу, боль)

б) паглыбля́ць, узмацня́ць (варо́жасьць, лю́тасьць), разьвярэ́джваць а́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaostrzać

незак.

1. завастраць;

2. перан. абвастраць; паглыбляць; узмацняць;

zaostrzać apetyt — павышаць апетыт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзяўбці́, дзяўбу́, дзяўбе́ш, дзяўбе́; дзяўбём, дзеўбяце́, дзяўбу́ць; дзёўб, дзяўбла́, -ло́; дзяўбі́; дзяўба́ны; незак., каго-што.

1. Есці, хапаючы дзюбай ежу (пра птушак).

Галубы дзяўблі крупы.

2. Біць дзюбай.

Куры дзяўблі адна адну.

3. Паслядоўнымі частымі ўдарамі паглыбляць, рабіць адтуліну.

Д. мёрзлую зямлю ломам.

Д. долатам паз.

4. перан. Бесперапынна паўтараць адно і тое ж (разм.).

Што каму наўме, той тое і дзяўбе (прыказка).

5. перан. Папракаць, крытыкаваць (разм.).

Яго ўжо даўно дзяўбуць, а ён і вухам не вядзе.

Дзяўбці ў галаву (разм.) — настойліва пераконваць каго-н. у чым-н.

|| зак. прадзяўбці́, -дзяўбу́, -дзяўбе́ш, -дзяўбе́; -дзяўбём, -дзеўбяце́, -дзяўбу́ць; -дзяўба́ны (да 3 знач.) і вы́дзеўбці, -дзеўбу, -дзеўбеш, -дзеўбе; -дзеўбаны (да 3 знач.).

|| наз. дзяўба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vertefen

1.

vt паглыбля́ць (тс.перан.)

2.

(sich) паглыбля́цца

(у лес)

2) паглыбля́цца (у кнігу, успаміны)

in Gednken verteft — заду́маўшыся

3) паглыбля́цца, узмацня́цца, абвастра́цца (пра крызіс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tief

1.

a

1)

zwei Mter ~ — два ме́тры глыбінёй

~er mchen — паглыбля́ць

in den tеfsten Tefen — у са́май глыбіні́

2) глыбо́кі (пра пачуцці)

aus ~ster Sele — з глыбіні́ душы́

~ bewgt — глыбо́ка ўзру́шаны [кра́нуты, расчу́лены]

~ empfnden [gefühlt] — (глыбо́ка) прачу́ты [успрыня́ты]

~ erschüttert — усхвалява́ны да глыбіні́ душы́

~ grifend — глыбо́кі, грунто́ўны, радыка́льны

~ legend — нізі́нны, запа́лы

~ schürfend — глыбо́кі, глыбі́нны, які́ закрана́е сур’ёзныя пыта́нні; які́ глыбо́ка захо́пвае [чэ́рпае] (пра экскаватар)

3) глыбо́кі, густы́ (адценні)

4) глыбо́кі, по́зны

in ~er Nacht — по́зняй но́ччу

5) глыбо́кі, ні́зкі

ein ~er Ton — ні́зкі тон [гук]

6) ні́зкі, гра́зкі, багні́сты

ein ~er Weg — гра́зкая [багні́стая, размы́тая] даро́га; багні́стае бало́та

2.adv

1) глыбо́ка

das lässt ~ blcken — гэ́та наво́дзіць на ро́здум [разважа́нні]

2) глыбо́ка, ні́зка

den Hut ~ in die ugen drücken — насу́нуць капялю́ш на во́чы

3) глыбо́ка, далёка

bis ~ in die Nacht — да глыбо́кай но́чы

4) глыбо́ка, мо́цна (адчуваць)

er war aufs ~ste erschüttert — ён быў усхвалява́ны да глыбіні́ душы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)