пе́равязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Павязка цераз плячо для падтрымання пашкоджанай рукі.

Падвесіць хворую руку на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэры́льны, -ая, -ае.

1. Ачышчаны ад мікраарганізмаў, абеззаражаны.

Стэрыльная павязка.

2. Які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі.

|| наз. стэры́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́рля, -і, ж.

Тонкая баваўняная тканіна з рэдка пераплеценых нітак, якая ўжыв. галоўным чынам у медыцыне.

|| прым. ма́рлевы, -ая, -ае.

Марлевая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампрэ́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Змочаная вадой або лекавым растворам павязка на хворае месца.

Пакласці к. на руку.

|| прым. кампрэ́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нало́бны, ‑ая, ‑ае.

Які надзяваецца на лоб. Налобная павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przepaska

ж. павязка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бінтавы́, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да бінту. Бінтавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкстры́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэкстрыну. Дэкстрынавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накале́нны, ‑ая, ‑ае.

Які надзяецца, накладваецца на калена. Накаленная павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланге́т², -а, М -гёце, мн. -ы, -аў, м.

Павязка з гіпсу, якой карыстаюцца пры зрошчванні пераламаных касцей, або гіпсавая накладка для выпраўлення розных артапедычных дэфармацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)