Verbum

разва́жнічацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць паводзіць сябе занадта важна, стаць не ў меру важным.

разваява́цца, -ваюю́ся, -ваю́ешся, -ваю́ецца; -ваю́йся; зак. (разм., жарт.).

Увайшоўшы ў азарт, пачаць шумна паводзіць сябе, буяніць.

скамаро́шнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Паводзіць сябе несур’ёзна, як скамарох; крыўляцца.

|| наз. скамаро́шнічанне, -я, н.

дзёрзкі, -ая, -ае.

Непачцівы, грубы, нахабна-задзірлівы.

Д. адказ.

Дзёрзка (прысл.) паводзіць сябе.

|| наз. дзёрзкасць, -і, ж.

падхалі́мнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Паводзіць сябе як падхалім.

|| наз. падхалі́мства, -а, н. і падхалі́мнічанне, -я, н.

дзяці́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; незак. (разм.).

Паводзіць сябе несур’ёзна, па-дзіцячаму (аб дарослых).

Дваццаць гадоў мае, а ўсё дзяцініцца.

вы́хаваны, -ая, -ае.

Які вызначаецца добрым выхаваннем, умее добра паводзіць сябе.

Выхаваныя дзеці.

В. чалавек.

|| наз. вы́хаванасць, -і, ж.

развя́зны, -ая, -ае.

Залішне вольны, бесцырымонны (чалавек, яго паводзіны).

Развязныя манеры.

Паводзіць сябе развязна (прысл.).

|| наз. развя́знасць, -і, ж.