Wéndeplatz

m -es, -plätze ме́сца паваро́ту, паваро́тны круг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неатрапі́чны

(ад неа- + гр. tropikos = паваротны)

які мае адносіны да зоагеаграфічнай в вобласці, што адпавядае неагеі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Wéndepunkt

m -(e)s, -e паваро́тны пункт; перало́м; кю́дзіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dréhkran

m -es, -e i -kräne тэх. паваро́тны кран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

turning point [ˈtɜ:nɪŋˌpɔɪnt] n. паваро́тны пункт; перало́м; выраша́льны мо́мант; кульміна́цыя;

the turning point in/of a tragedy кульміна́цыя траге́дыі;

the turning point of a disease перало́м у хваро́бе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Márkstein

m -(e)s, - ме́жавы ка́мень; перан. паваро́тны пункт, вяха́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

По́люс ’пункт перасячэння з паверхняй уяўнай восі вярчэння Зямлі’ (ТСБМ). З лац. polus ’тс’ < грэч. πόλος ’паваротны пункт, вось вярчэння’, ужо ў Арыстоцеля — πόλος αρκτικος і πόλος ανταρκτικος (Ванякова, Зб. Слаўскаму, 220). Увёў ва ўжытак усходніх славян Ілля Капіевіч (Сацута, PC, 1997, 11. 88).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АЎРУ́ЦІН Анатоль Юр’евіч

(н. 3.7.1948, Мінск),

паэт, крытык, перакладчык. Скончыў БДУ (1972). Друкуецца з 1973. Аўтар зб-каў вершаў «Снегапад у ліпені» (1979), «Паваротны круг» (1983), «... З гэтага свету» (1991), кн. «Любоўнае зелле» (1992), нарысаў аб прафесіях. Перакладае на рус. мову творы М.Багдановіча, М.Танка, П.Панчанкі, Р.Барадуліна, А.Грачанікава, Г.Апалінэра, Ш.Бадлера, Г.Гейнэ, П.Элюара і інш.

т. 2, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zwrotny

zwrotn|y

1. паваротны;

punkt ~y — паваротны (пераломны) момант;

2. зваротны;

zapomoga ~a — зваротная суда;

3. грам. зваротны;

czasownik ~y — зваротны дзеяслоў;

zaimek ~y — зваротны займеннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obrotnica

ж.

1. чыг. паваротны круг;

2. вярчальны дыск;

obrotnica karabinu maszynowego — кулямётная турэль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)