накціо́рн

(фр. noctume = начны)

невялікі музычны твор лірычнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

залатагу́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Начны матыль, небяспечны шкоднік садоў і лясоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nightwatchman [naɪtˈwɒtʃmən]n. начны́ вартаўні́к/сто́раж; начна́я вартаўні́ца/старо́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nocnik

м. начны гаршчок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nächtlich

a начны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bed jacket

начны́ кафта́нік, жаке́цік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

watering hole [ˈwɔ:trɪŋhəʊl] n. infml папуля́рны бар або́ начны́ клуб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аднару́кі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну руку. Каля самае брамы брыгаднага двара Хрысцюка аклікнуў начны вартаўнік, аднарукі Кастусь Парфёнчык. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Náchtruhe

f - начны́ спако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

накцю́рн

(фр. nocturne = начны)

1) невялікі музычны твор лірычнага характару;

2) мастацкі твор, у якім апяваецца ноч, начны настрой.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)