нада́вливать несов.

1. (нажимать) націска́ць; (придавливать) прыціска́ць;

2. (выжимать в каком-л. количестве чего-л.) націска́ць; (наминать) нато́ўкаць;

3. (умерщвлять, уничтожать) наду́шваць; см. надави́ть​ 1, 2, 4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

depress [dɪˈpres] v.

1. гнясці́, прыгнята́ць; за смуча́ць

2. націска́ць на (педаль, кнопку і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

naciskać

незак.

1. націскаць;

2. нагнятаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lean on

Sl.

націска́ць (на каго́-не́будзь)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

put the screws on

informal

націска́ць на каго́, сілай вымага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pociskać

1. зак. пакідаць;

2. незак. націскаць; ціснуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

klínken

vi

(an der Tür) ~ — націска́ць (на) дзвярну́ю ру́чку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pedal​2 [ˈpedl] v.

1. націска́ць на педа́ль

2. е́хаць на веласіпе́дзе;

pedal a bicycle across the fields е́хаць на веласіпе́дзе праз по́ле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Патла́чаны, потлаченъ ’разбіты’ (Карскі, Труды, 338). Да ц.-слав., ст.-рус. по‑тлачити ’выраўняць’, польск. tłoczyć, чэш. tlačit, славац. tlaciť ’націскаць, выціскаць, ціснуць’. Прасл. tolčiti (Махэк₂, 644) /ШЫІ/telkti утаўчы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przeć

незак. перці, напіраць; націскаць; імкнуцца;

przeć naprzód — перці наперад (уперад);

przeć na kogo żeby co zrobił — напіраць (націскаць) на каго, каб што зрабіў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)