панаціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Нацерці, намазаць чым-н. усё, многае.

П. рукі шкіпінарам.

2. што. Начысціць да глянцу усё, многае.

П. паркет.

3. што. Пашкодзіць трэннем усё, многае; нацерці на чым-н. многа чаго-н.

П. ногі.

П. мазалі на руках.

4. чаго. Нарыхтаваць трэннем вялікую колькасць чаго-н.

П. канапель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

націра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Начысціць, нацерці да бляску, навесці глянец.

Н. самавар.

|| незак. нашаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. нашаро́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацёрты

1. натёртый; намелённый;

2. намя́тый;

1, 2 см. наце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насанда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Нацерці, пафарбаваць сандалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драіць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Нацерці, начысціць да бляску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абму́ляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пашкодзіць сабе скуру трэннем; нацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наканіфо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Нацерці каніфоллю. Наканіфоліць смык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Нацерці, насыціць воскам; правашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)