сатура́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Насычэнне вадкасцей вуглякіслым газам; газіраванне. Сатурацыя пеністых він.

2. Хімічная апрацоўка цукровага соку вуглякіслым газам для выдалення з яго вапны.

[Ад лац. saturatio — насычэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словаспалучэ́нне, ‑я, н.

Тое, што і словазлучэнне. Адной з асаблівасцей паэтычнага стылю Тараса Шаўчэнкі з’яўляецца багатае насычэнне верша ідыяматычнымі ўкраінскімі выразамі — украінізмамі, устойлівымі словаспалучэннямі. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Насычэнне якога‑н. раствору, вадкасці вуглякіслым газам. Карбанізацыя піва.

2. Спосаб умацавання будаўнічых матэрыялаў, якія змяшчаюць вапну, шляхам апрацоўкі іх вуглякіслым газам.

[Ад лац. carbo, carbonis — вугаль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатура́цыя

(лац. saturatio = насычэнне)

1) насычэнне вадкасцей вуглякіслым газам; газіраванне;

2) хімічная апрацоўка цукровага соку вуглякіслым газам для выдалення з яго вапны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Durchdríngung

f -, -en

1) пранікне́нне

2) насычэ́нне, напаўне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цыянава́нне, ‑я, н.

Спец.

1. Насычэнне вугляродам і азотам паверхневага слон стальных вырабаў для павышэння іх цвёрдасці.

2. Працэс атрымання золата, серабра з руд шляхам растварэння іх у цыяністых растворах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азатыза́цыя

(ад азот)

насычэнне паверхневага слоя стальных вырабаў азотам, каб надаць ім цвёрдасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЛІТАВА́ННЕ

(ад ням. alitieren алітаваць),

дыфузійнае насычэнне паверхні метал. вырабаў алюмініем, разнавіднасць алюмінавання. Выкарыстоўваецца для аховы сталяў, чыгуну, гарачатрывалых сплаваў на аснове нікелю і кобальту ад акіслення пры высокіх т-рах (да 1100 °C), змяншэння схоплівання паверхняў (напр., разьбовых злучэнняў пры эксплуатацыі ў вакууме), павышэння зносаўстойлівасці металаў.

т. 1, с. 261

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Sättigung

f -, -en

1) хім. насычэ́нне

2) насы́чанасць

3) задавальне́нне; гл. sättigen

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карбаніза́цыя

(ад лац. carbo, -onis = вугаль)

насычэнне якога-н. раствору вуглякіслым газам (напр. к. піва).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)