курган,

зямельны насып над пахаваннем.

т. 9, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

tumulus [ˈtju:mjələs] n. лацін. (pl. tumuli) на́сып; мо́гільнік, курга́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

на́спа ж уст гл насып

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абраўнава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

Зрабіцца роўным, гладкім; выраўняцца (аб краях, паверхні чаго-н.).

Свежы насып абраўнаваўся пад коламі машын.

|| незак. абраўно́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насы́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насы́плю насы́плем
2-я ас. насы́плеш насы́плеце
3-я ас. насы́пле насы́плюць
Прошлы час
м. насы́паў насы́палі
ж. насы́пала
н. насы́пала
Загадны лад
2-я ас. насы́п насы́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час насы́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кавалье́р, ‑а, м.

Насып уздоўж дарогі, канала або канавы.

[Фр. cavalier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курга́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кургана. Курганны насып. // Пакрыты курганамі. Курганны край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wall

m -(e)s, Wälle вал, на́сып

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áufschüttung

f -, -en

1) на́сып

2) насыпа́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тра́верс¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Папярочнае прыкрыццё (насып) у акопах, траншэях, прызначанае для засцярогі ад агню з флангаў.

2. Папярочная дамба, якая ідзе ад берага да сярэдзіны ракі.

|| прым. тра́версны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)