owrzodzenie

н. язва; нарыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

я́звачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да язва (у 1 знач.); невялічкі нарыў, болька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schwären

m -s, - нарыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыпа́рыць сов.

1. разг. припа́рить;

п. нары́ў — припа́рить нары́в;

2. безл. си́льно пригре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наспе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

1. Стаць спелым, паспець, напоўніцца чым-н. знутры.

Калоссе наспела.

Нарыў наспеў.

2. перан. Стаць патрэбным, надзённым, непазбежным.

Наспела ідэя аховы прыроды.

3. перан. Надысці, настаць.

Раптам наспелі неадкладныя справы.

|| незак. наспява́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Éiterbeule

f -, -n гно́йны нарыў, абсцэ́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éitergeschwulst

f -, -wülste гно́йны нарыў, абсцэ́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абсцэ́с, ‑у, м.

Гнойны нарыў; запаленне тканак якога‑н. органа з нагнаеннем. Аднойчы са здымкамі грудной клеткі зайшоў у палату прафесар і заявіў, што асколкі далі абсцэс лёгкага. Карпюк.

[Лац. abscessus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флюс​1

(ням. Fluss)

нарыў пад надкосніцай, выкліканы хворым зубам, у сувязі з чым падпухае шчака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Geschwür

n -s, -e баля́чка, нарыў, цзва, гнайні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)