Памянш.да язва (у 1 знач.); невялічкі нарыў, болька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schwären
m -s, - нарыў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыпа́рыцьсов.
1.разг. припа́рить;
п. нары́ў — припа́рить нары́в;
2.безл. си́льно пригре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наспе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.
1. Стаць спелым, паспець, напоўніцца чым-н. знутры.
Калоссе наспела.
Нарыў наспеў.
2.перан. Стаць патрэбным, надзённым, непазбежным.
Наспела ідэя аховы прыроды.
3.перан. Надысці, настаць.
Раптам наспелі неадкладныя справы.
|| незак.наспява́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Éiterbeule
f -, -n гно́йны нарыў, абсцэ́с
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Éitergeschwulst
f -, -wülste гно́йны нарыў, абсцэ́с
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абсцэ́с, ‑у, м.
Гнойны нарыў; запаленне тканак якога‑н. органа з нагнаеннем. Аднойчы са здымкамі грудной клеткі зайшоў у палату прафесар і заявіў, што асколкі далі абсцэс лёгкага.Карпюк.
[Лац. abscessus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éitergeschwür
n -(e)s, -e гно́йны нарыў, абсцэ́с
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Geschwür
n -s, -e баля́чка, нарыў, цзва, гнайні́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ве́рад (БРС, Шат., Шатал.), верадава́ты. Рус.ве́ред ’нарыў, гнайнік’, укр.ве́ред, ст.-рус.вередъ ’рана, нарыў’, польск.wrzód, чэш.vřed ’гнайнік’, ст.-слав.врѣдъ, балг.вреда́ ’шкода’, серб.-харв.ври̏јед і г. д. Прасл.*verdъ. Роднаснае: лат.ap‑vir̂de ’нарыў’, ст.-інд.várdhati ’расце’ або ням.Warze ’бародаўка’. Гл. Праабражэнскі, 1, 73; Фасмер, 1, 295. Параўн. Шанскі, 1, В, 194.