наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наро́дны |
наро́дная |
наро́днае |
наро́дныя |
| Р. |
наро́днага |
наро́днай наро́днае |
наро́днага |
наро́дных |
| Д. |
наро́днаму |
наро́днай |
наро́днаму |
наро́дным |
| В. |
наро́дны (неадуш.) наро́днага (адуш.) |
наро́дную |
наро́днае |
наро́дныя (неадуш.) наро́дных (адуш.) |
| Т. |
наро́дным |
наро́днай наро́днаю |
наро́дным |
наро́днымі |
| М. |
наро́дным |
наро́днай |
наро́дным |
наро́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паве́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.
Паданне, заснаванае на забабонах.
Народныя павер’і.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хрысція́нска-наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрысція́нска-наро́дны |
хрысція́нска-наро́дная |
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́дныя |
| Р. |
хрысція́нска-наро́днага |
хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́днага |
хрысція́нска-наро́дных |
| Д. |
хрысція́нска-наро́днаму |
хрысція́нска-наро́днай |
хрысція́нска-наро́днаму |
хрысція́нска-наро́дным |
| В. |
хрысція́нска-наро́дны (неадуш.) хрысція́нска-наро́днага (адуш.) |
хрысція́нска-наро́дную |
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́дныя (неадуш.) хрысція́нска-наро́дных (адуш.) |
| Т. |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́днаю |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днымі |
| М. |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днай |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ву́сна-наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сна-наро́дны |
ву́сна-наро́дная |
ву́сна-наро́днае |
ву́сна-наро́дныя |
| Р. |
ву́сна-наро́днага |
ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́днае |
ву́сна-наро́днага |
ву́сна-наро́дных |
| Д. |
ву́сна-наро́днаму |
ву́сна-наро́днай |
ву́сна-наро́днаму |
ву́сна-наро́дным |
| В. |
ву́сна-наро́дны (неадуш.) ву́сна-наро́днага (адуш.) |
ву́сна-наро́дную |
ву́сна-наро́днае |
ву́сна-наро́дныя (неадуш.) ву́сна-наро́дных (адуш.) |
| Т. |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́днаю |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́днымі |
| М. |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́днай |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
напе́ў, -пе́ву, мн. -пе́вы, -пе́ваў, м.
Тое, што і мелодыя.
Танцавальны н.
Народныя напевы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
склада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. гл. скласці.
2. Быць састаўной часткай чаго-н.; утвараць сабой што-н.
Большую частку праграмы складалі народныя песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
з’ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
Згуртаваць, дасягнуўшы адзінства думак і дзеянняў.
З. народныя масы.
|| незак. з’ядно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. з’ядна́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
з’ядна́ць сов. сплоти́ть; объедини́ть;
з. наро́дныя ма́сы — сплоти́ть (объедини́ть) наро́дные ма́ссы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
беспара́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.
1. Адсутнасць парадку.
У хаце б.
Валяцца ў беспарадку.
2. звычайна мн. Масавыя народныя хваляванні як форма пратэсту супраць улады.
Беспарадкі ў казармах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
партиза́н партыза́н, -на м.;
партиза́ны — наро́дные мсти́тели партыза́ны — наро́дныя мсці́ўцы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)