несакруша́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Такі, якога нельга зруйнаваць, разбурыць; устойлівы.

Несакрушальная воля народа.

|| наз. несакруша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасле́даванне, -я, н.

1. гл. даследаваць.

2. мн. -і, -яў. Навуковая праца.

Д. па гісторыі беларускага народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяссме́рціць, -рчу, -рціш, -рціць; -рчаны; зак., каго-што (кніжн.).

Зрабіць незабыўным у памяці народа, праславіць.

А. імя паэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Vólksbegehren

n -s, - во́ля наро́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бундэста́г, -а, М -а́гу, м.

Ніжняя палата парламента ў Германіі, прадстаўніцтва народа на выбарнай аснове.

|| прым. бундэста́гаўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пре́данный

1. прич. адда́дзены;

2. прич. вы́дадзены; см. преда́ть;

3. прил. адда́ны; (верный) ве́рны;

пре́данный сын наро́да адда́ны (ве́рны) сын наро́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыя́спара, -ы, мн. -ы, -пар, ж.

Частка народа (этнічнай супольнасці), якая жыве па-за межамі гістарычнай радзімы.

Беларуская д. ў Канадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (кніжн.).

Тое, што пароджана кім-, чым-н.; вынік чаго-н.

Культура — п. культурных патрэб народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да народа, напр.: этнадэмаграфія, этнакультуразнаўчы, этналінгвістыка, этнамоўны, этнамузыказнаўства, этнапсіхалогія, этнасацыялогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́д м.

1. (род. наро́да) (нация, население страны) наро́д;

2. (род. наро́ду) (группа людей) наро́д;

працо́ўны н. — трудово́й наро́д;

по́дзвіг белару́скага наро́да — по́двиг белору́сского наро́да;

мно́га ~ду — мно́го наро́ду;

◊ хаджэ́нне ў н. — хожде́ние в наро́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)