небясшко́дны, ‑ая, ‑ае.

Які наносіць некаторую шкоду; даволі шкодны. Небясшкодная работа. Небясшкодныя напіткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́тнік, ‑а, м.

Даўней — прыдворны служка, які прыносіў са скляпоў напіткі для царскага стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́піўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -півак, ж. (разм.).

1. Выпіванне спіртных напіткаў.

Абед з выпіўкай.

2. Бяседа, пачастунак са спіртным.

Наладзіць выпіўку.

3. Спіртныя напіткі.

На стале было многа выпіўкі і закускі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рмен, ‑а, м.

Уладальнік ці кіраўнік бара; служачы бара, які падае спіртныя напіткі за стойкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dry law

“сухі́ закон”, забаро́на гнаць і прадава́ць алькаго́льныя напі́ткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

алкаго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алкаголю, змяшчае ў сабе алкаголь. Алкагольнае атручэнне. Алкагольныя напіткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алкаго́льны Álkohol-; alkohólisch; álkoholhaltig (які ўтрымлівае алкаголь);

алкаго́льныя напі́ткі alkohólische [álkoholhaltige] Getränke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

spirytualia

ж. зборн. спіртныя напіткі, алкаголь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyskokowy

wyskokow|y

: napoje ~e — спіртныя напіткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кавя́рня

(польск. kawiarnia)

невялікі рэстаран, дзе прадаюць каву, чай, закускі, прахаладжальныя напіткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)