◎ Набру́знуць, набру́зці ’набрацца вільгаці’, ’апухнуць’ (Нас.), ’намокнуць, насыціцца вільгаццю’, набрузлы ’прамоклы’ (Байк. і Некр.). Гл. бру́знуць, бру́злы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замо́кнуць, -ну, -неш, -не; замо́к, -кла; -ні; зак.

1. Стаць мокрым, намокнуць.

Сена замокла.

Запалкі замоклі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набрыняўшы ад вільгаці, перастаць цячы.

Бочка замокла.

|| незак. замака́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zamoknąć

зак. намокнуць; прамокнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

парасі́цца ​1, ‑росіцца; незак.

Нараджаць, прыводзіць парасят (пра свінню).

парасі́цца ​2, ‑рашуся, ‑росішся, ‑росіцца; зак.

Разм. Намокнуць ад расы; абрасіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змачы́цца, змачуся, змочышся, змочыцца; зак.

Разм.

1. Змачыць сябе чым‑н.; абмачыцца. Змачыцца вадой.

2. Зрабіцца мокрым; намокнуць. Папера змачылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмо́кнуць, ‑не; зак.

Крыху намокнуць. Валёнкі падмоклі. □ Калі падмокнуць запалкі, мы папаскачам .. сёння, відаць, будзе для нас вераб’іная ночка. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nasiąknąć

зак. насыціцца, прасякнуць, намокнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

змакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць мокрым, намокнуць (ад поту, слёз, расы і пад.). Ад стараннасці змакрэлі рукі, я стаўляў кляксы, бясконца крэсліў, быў блізкі да плачу. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́; зацёк, -цякла́, -ло́; зак.

1. Пра што-н. вадкае, цякучае: трапіць, заліцца куды-н.

Вада зацякла за каўнер.

2. Намокнуць, праняцца чым-н. вадкім.

Столь зацякла.

3. Апухнуць, ацячы.

Вока зацякло.

4. Пра часткі цела: анямець.

Ногі зацяклі.

|| незак. зацяка́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. замок, ‑ла; зак.

Разм.

1. Стаць мокрым, вільготным; намокнуць. Сена замокла. Запалкі замоклі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набрыняўшы ад вільгаці, перастаць цячы. Бочка замокла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)