наде́жда ж. надзе́я, -дзе́і ж.; (ожидание) спадзява́нне, -ння ср.;

◊

тще́тные наде́жды ма́рныя надзе́і;

сла́бая наде́жда сла́бая надзе́я;

пита́ть наде́жды спадзява́цца;

подава́ть наде́жды падава́ць надзе́і;

ни мале́йшей наде́жды нія́кай надзе́і;

в наде́жде спадзеючы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наўда́чу, прысл.

У надзеі на зручны выпадак; як удасца. Страляць наўдачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. крупіна.

2. Дробная часцінка чаго-н.

К. снегу.

3. перан. Вельмі малая колькасць чаго-н.

Хоць бы к. надзеі.

Ні крупінкі праўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Неспадзе́ўкі ’нечакана’ (Гарэц., Некр.; докш., Янк. Мат.), ’нечаканы выпадак’ (Варл.), сюды ж неспадзёва ’нечаканасць’ (Сцяшк.), неспадзяванне (несподзеванне) ’тс’ (Нас.). Вытворнае ад не спадзявацца ’не мець надзеі, не чакаць’; іншы варыянт асновы ў неспадзе́янне (несподзѣенне) ’нечаканасць’, неспадзе́яцца (несподзѣицьца) ’не чакаць, не мець надзеі’ (Нас.), неспадзейна ’нечакана’ (Касп.). Параўн. неўспадзеўкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабудзі́цца сов., в разн. знач. пробуди́ться;

~дзі́ліся надзе́і — пробуди́лись наде́жды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абезнадзе́іць, ‑дзею, ‑дзеіш, ‑дзеіць; зак., каго.

Пазбавіць каго‑н. надзеі на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнадзе́йлівы, ‑ая, ‑ае.

З адзнакамі, прыкметамі надзеі. [Снарады] праносіліся ўгары з імклівым, абнадзейлівым посвістам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́я ж Hóffnung f -, -en;

падава́ць надзе́і Hóffnungen erwécken;

усклада́ць надзе́і Hóffnungen sétzen (на каго-н, на што-н auf A);

не губля́ць надзе́і die Hóffnung nicht áufgeben*;

цяпе́р на вас уся́ надзе́я! auf euch kommt es jetzt an!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

каміса́раў, ‑ава.

Які належыць камісару. [У Зосі] раслі надзеі на камісаравы словы і прыхільнасць да яго. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frustrate [frʌsˈtreɪt] v. разла́джваць, паруша́ць (планы, надзеі); псава́ць настро́й, засмуча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)