адука́цыя, -і, ж.

1. Навучанне, асвета.

Права на адукацыю.

2. Сукупнасць ведаў, набытых у выніку навучання.

Сярэдняя а.

Вышэйшая а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздзе́льны, -ая, -ае.

1. Асобны, адасоблены, самастойны.

Раздзельнае навучанне.

2. 3 перарывамі, перапынкамі, паўзамі.

Раздзельныя крокі.

|| наз. раздзе́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохгадо́вы, -ая, -ае.

1. Які праіснаваў, працягваецца тры гады.

Т. тэрмін.

Трохгадовае навучанне.

2. Узростам у тры гады.

Трохгадовае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

політэхні́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да розных галін тэхнікі.

П. інстытут.

2. Заснаваны на рознабаковым знаёмстве з тэхнікай.

Політэхнічнае навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ланка́старскі ист. ланка́стерский;

○ ~кае навуча́нне — ист. ланка́стерское обуче́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усеагу́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ўсіх, распаўсюджваецца на ўсё.

Усеагульнае выбарчае права.

Усеагульнае навучанне.

Курс усеагульнай гісторыі.

|| наз. усеагу́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зао́чный заво́чны;

зао́чное обуче́ние заво́чнае навуча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усена́вуч, ‑а, м.

Усеагульнае навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apprenticeship [əˈprentɪsʃɪp] n. вучнёўства; навуча́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вока (у 1 знач.). Вочнае яблыка. Вочныя хваробы.

•••

Вочнае навучанне гл. навучанне.

Вочная стаўка гл. стаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)