Міцкевіч К. М., гл. Колас Я.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч А. М. 3/273; 12/426, 445

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч М. К. 11/437; 12/464, 483, 484

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч А. 1/44, 169, 277, 288, 333, 506, 572; 2/56, 155, 158, 160, 269, 365, 500, 607; 3/72, 89, 204, 266, 271, 379, 388, 512; 4/19, 80, 85, 90, 216, 222, 243, 313, 380, 438, 453, 468, 482, 491; 5/594; 6/37, 54, 95, 202, 383, 405, 431; 7/6, 271—272, 273, 468, 573; 8/87, 361, 381, 504, 508, 509, 511, 636; 9/91, 213, 220, 352, 449, 483, 517, 530; 10/13, 227, 235, 250, 322, 368, 441, 530, 585, 625; 11/69, 217, 387; 12/393, 395, 445, 543, 544, 547, 548, 564, 576, 607, 676

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч У. Ф. 2/509; 4/171; 5/329; 7/273; 9/321; 12/226

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч М. І. 1/181; 2/239; 5/115; 4/385; 6/325; 7/273; 10/578; 12/466, 467, 468, 469, 470, 471, 473, 476

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч М. А. 2/223, 246, 247, 248, 249, 252, 432; 4/500; 7/272—273; 8/399; 9/149, 245, 620; 10/90, 370; 12/634, 636, 638, 639, 640, 643

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцкевіч Б. П. 1/92, 406; 2/115, 149, 287; 3/480; 4/100, 145, 356; 6/600, 601; 7/8; 8/356, 422, 613; 9/5, 86, 96, 117, 377, 496; 10/97; 11/397, 452; 12/441

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міцке́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міцке́вічы
Р. Міцке́віч
Міцке́вічаў
Д. Міцке́вічам
В. Міцке́вічы
Т. Міцке́вічамі
М. Міцке́вічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абскуранты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Варожае стаўленне да асветніцтва і культурнага прагрэсу, уласцівае рэакцыйным класам; цемрашальства. Міцкевіч выступаў супраць абаронцаў абскурантызму — варшаўскай псеўдакласічнай літаратуры. Лойка.

[Ад лац. obscurans, obscurantis— які зацямняе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)