мі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́нскі мі́нская мі́нскае мі́нскія
Р. мі́нскага мі́нскай
мі́нскае		 мі́нскага мі́нскіх
Д. мі́нскаму мі́нскай мі́нскаму мі́нскім
В. мі́нскі (неадуш.)
мі́нскага (адуш.)		 мі́нскую мі́нскае мі́нскія (неадуш.)
мі́нскіх (адуш.)
Т. мі́нскім мі́нскай
мі́нскаю		 мі́нскім мі́нскімі
М. мі́нскім мі́нскай мі́нскім мі́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віле́йска-мі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віле́йска-мі́нскі віле́йска-мі́нская віле́йска-мі́нскае віле́йска-мі́нскія
Р. віле́йска-мі́нскага віле́йска-мі́нскай
віле́йска-мі́нскае		 віле́йска-мі́нскага віле́йска-мі́нскіх
Д. віле́йска-мі́нскаму віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскаму віле́йска-мі́нскім
В. віле́йска-мі́нскі (неадуш.)
віле́йска-мі́нскага (адуш.)		 віле́йска-мі́нскую віле́йска-мі́нскае віле́йска-мі́нскія (неадуш.)
віле́йска-мі́нскіх (адуш.)
Т. віле́йска-мі́нскім віле́йска-мі́нскай
віле́йска-мі́нскаю		 віле́йска-мі́нскім віле́йска-мі́нскімі
М. віле́йска-мі́нскім віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскім віле́йска-мі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́лацка-мі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́лацка-мі́нскі по́лацка-мі́нская по́лацка-мі́нскае по́лацка-мі́нскія
Р. по́лацка-мі́нскага по́лацка-мі́нскай
по́лацка-мі́нскае		 по́лацка-мі́нскага по́лацка-мі́нскіх
Д. по́лацка-мі́нскаму по́лацка-мі́нскай по́лацка-мі́нскаму по́лацка-мі́нскім
В. по́лацка-мі́нскі (неадуш.)
по́лацка-мі́нскага (адуш.)		 по́лацка-мі́нскую по́лацка-мі́нскае по́лацка-мі́нскія (неадуш.)
по́лацка-мі́нскіх (адуш.)
Т. по́лацка-мі́нскім по́лацка-мі́нскай
по́лацка-мі́нскаю		 по́лацка-мі́нскім по́лацка-мі́нскімі
М. по́лацка-мі́нскім по́лацка-мі́нскай по́лацка-мі́нскім по́лацка-мі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саракато́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Аўтамабіль грузападымальнасцю ў сорак тон. І мінскія саракатонкі Сваім рыканнем глушаць позні гром. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

практыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак.

1. што. Прымяняць на практыцы (кніжн.).

П. новую форму работы.

2. Праходзіць практыку (у 3 знач.).

Студэнты практыкуюць у клініцы.

3. каго-што. Пастаяннай работай прывіваць якія-н. навыкі, прывучаць рабіць што-н.

П. сваю памяць.

4. Мець практыку (у 5 знач.; уст.).

У Полацку практыкуюць мінскія ўрачы.

|| наз. практыкава́нне, -я, н. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

боль, ‑ю, м.

Адчуванне фізічнай або маральнай пакуты. Гэтае яго [Іванава] недаўменне абарваў ашалелы ўдар у грудзі, нясцерпны боль пранізаў горла, коратка бліснула хмарнае неба, і ўсё назаўжды знямела... Быкаў. Я спачываў не раз у іх цішы, А сум і боль не гаслі ў душы: Палезлі ў бітве мінскія сады, Як адшукаць любімых дрэў сляды? Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазва́л, ‑а, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца, а таксама кузаў гэтага аўтамабіля. На платформах стаялі новенькія мінскія самазвалы і пад’ёмнікі «Піянеры», вагоны былі загружаны цэглаю і сухім тынкам. Грахоўскі. Экскаватар працуе з самае раніцы. Натужна пыхкае, чмыхае ды ўсё глыбей у зямлю ўгрызаецца, коўш за каўшом набірае пясок і ў самазвалы насыпае. Кавалёў.

2. Транспартны сродак, які механічна звальвае груз. Баржа-самазвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМЕРЫКА́НСКІ ФУТБО́Л,

спартыўная гульня. Узнік у канцы 19 ст. ў ЗША на аснове рэгбі і футбола. Гуляюць 2 каманды па 11 чал. (замены па ходу сустрэчы) на працягу 4 квартаў (па 15 хвілін чыстага часу). Гал. мэта — занесці рукамі мяч грушападобнай формы ў заліковую зону і апусціць на зямлю (тачдаўн) або нагой накіраваць мяч у вароты (філдгол). Дазволены сілавыя прыёмы, для гульцоў прадугледжана спец. ахоўная амуніцыя. Найб. развіты ў ЗША, дзе штогод праводзяцца чэмпіянаты сярод прафес. клубаў; культывуецца ў 20 еўрап. краінах. Чэмпіянаты свету з 1967. На Беларусі развіваецца з 1990; клуб «Мінскія зубры» тройчы перамагаў на чэмпіянатах СНД.

М.А.Дубіцкі.

Амерыканскі футбол. Фрагмент гульні з удзелам каманды «Мінскія зубры».

т. 1, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

за́мак, ‑мка, м.

1. Умацаванае жыллё феадала. На сцяне вісела літаграфія ў рамцы — сярэдневяковы, з вежамі і гатычным дахам, замак на беразе возера. Карпаў. Тут, на землях радзівілаўскіх, пакутуюць людзі, а за жалезнымі варотамі, за высокім валам, у змрочным замку Радзівіла адвечнае гора народа. Бялевіч.

2. Палац, вялікі памешчыцкі дом.

3. Уст. Назва некаторых турмаў, астрогаў. Амаль два месяцы прасядзелі яны ў Мінскія замку — так тады называлася гарадская турма. «Маладосць».

•••

Паветраныя замкі — неажыццявімыя, нязбытныя мары, фантастычныя планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глуш, ‑ы, ж.

1. Густа зарослы ўчастак лесу. Перасяляюцца штодня з глушы Лясной К нам ліпы ў мінскія алеі. Астрэйка. Пайшоў мядзведзь па лесе, Далёка ў глуш залез.. Журба.

2. Аддаленае ад паселішчаў пустыннае месца. А раней тут была глуш. Шэсцьдзесят кіламетраў трэба было ехаць на балаголы, каб трапіць на адну з бліжэйшых чыгунак. Ермаловіч. // Аддалены ад культурных цэнтраў населены пункт; захалусце. Дзяцінства і юнацтва Змітрака Бядулі прайшлі ў вясковай глушы. Каваленка.

3. Позняя, глухая пара; цішыня. Глуш начы разлеглася шматвёрстая, Не чуваць гамонкі анідзе. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)