мясны́ в разн. знач. мясно́й;

ы́я кансе́рвы — мясны́е консе́рвы;

м. нава́рмясно́й нава́р;

м. магазі́нмясно́й магази́н;

а́я жывёламясно́й скот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́мбургер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бутэрброд з вялікай мясной катлетай, а таксама сама такая катлета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мало́чна-мясны́ моло́чно-мясно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашы́ек, ашыйка, м.

Частка мясной тушы, якая прылягае да шыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́йца-мясны́ с.-х. я́йце-мясно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́тка ж., уст. мясно́й лото́к (прила́вок)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агу́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м. (спец.).

1. Сцягновая частка мясной тушы; азадак.

2. Скура з задняй часткі жывёліны.

3. Тое, што і камель.

|| прым. агу́зачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беляшы́, ‑оў; адз. бяляш, беляша, м.

Печаныя круглыя адкрытыя піражкі з мясной начынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэпелі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дырыжабль з металічным каркасам, абцягнутым тканінай.

2. Вараныя бульбяныя клёцкі з мясной, грыбной і іншай начынкай, якія па форме нагадваюць дырыжабль.

Прыгатаваць цэпеліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

side dish [ˈsaɪddɪʃ] n. гарні́р; сала́та (што па даецца да мясной або рыбнай стравы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)