знак м.
1. в разн. знач. знак; (отметка, сделанная на чём-л. — ещё) ме́тка ж., отме́тина ж., заме́тка ж.; (символ — ещё) зна́мение ср., предзнаменова́ние ср.;
апазнава́льныя ~кі — опознава́тельные зна́ки;
нядо́бры з. — дурно́й знак;
з. ро́ўнасці — знак ра́венства;
но́тны з. — но́тный знак;
фабры́чны з. — фабри́чный знак;
з. уда́ру — знак уда́ра;
зрабі́ць з. на дрэ́ве — сде́лать знак (ме́тку, отме́тину) на де́реве;
пада́ць з. руко́й — пода́ть знак руко́й;
2. см. значо́к 1;
○ вадзяны́я ~кі — водяны́е зна́ки;
Дзяржа́ўны з. я́касці — Госуда́рственный знак ка́чества;
~кі адро́знення — зна́ки разли́чия;
~кі задыя́ка — зна́ки зодиа́ка;
~кі прыпы́нку — зна́ки препина́ния;
~кі ўзнагаро́ды — зна́ки отли́чия;
о́рдэн «Знак Паша́ны» — о́рден «Знак Почёта»;
з. пашто́вай апла́ты — знак почто́вой опла́ты;
мя́ккі з. — мя́гкий знак;
радзі́мы з. — роди́мое пятно́;
цвёрды з. — твёрдый знак;
грашо́вы з. — де́нежный знак;
ге́рбавы з. — ге́рбовый знак;
◊ ста́віць з. ро́ўнасці — ста́вить знак ра́венства;
да́цца ў ~кі — запо́мниться; осточерте́ть;
і ~ку няма́ — и следа́ нет;
пакі́нуць з. — оста́вить след;
пад ~кам — под зна́ком;
у з. — (чаго) в знак (чего);
маўча́нне — з. зго́ды — посл. молча́ние — знак согла́сия