ке́міць, кемлю, кеміш, кеміць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́міць, кемлю, кеміш, кеміць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пустасло́ў, ‑слова,
Той, хто гаворыць пустое, нясе лухту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыро́бак, ‑бку,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слізгата́, ‑ы,
Тое, што і слізгота.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надры́вісты, ‑ая, ‑ае.
Рэзкі, сутаргавы, з надрывам (у 3 знач.); прарэзлівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падупра́віцца, ‑праўлюся, ‑правішся, ‑правіцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскватарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Размясціць па кватэрах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскружы́цца, ‑кружуся, ‑кружыюся, ‑кружыцца;
Пачаць хутка кружыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфарма́тар, ‑а,
Той, хто праводзіць рэформу ў якой‑н. галіне; пераўтваральнік.
[Лац. reformator.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)